ISBN: Ostalo
Oblast: Dizajn
Jezik: Engleski
Autor: Strani
Godina izdanja: Tv

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju! Omot malo ostecen, sama knjiga u dobrom i urednom stanju!

Victoria and Albert Museum, Charles Oman

Zlatno doba hispanskog srebra


Ljudi su počeli da obrađuju srebro od 5. milenijuma p.n.e. Postoje brojni dokazi da su ga upotrebljavali Asirci, Goti, antički Grci i Rimljani, stari Egipćani i Germani. U nekim periodima bilo je više vredno od zlata. Srebro se načešće dobijalo iz rudnika, poput Lauriona, oko 50 km južno od Atine. Kod starih Egipćana, srebro je bilo poznato kao mesečev metal.

U srednjem veku i ranom novom veku u Centralnoj Evropi otkrivena su značajna nalazišta rude srebra u Nemačkoj (na planini Harz, u okrugu Valdek-Frankenberg kod Godelšeima i Dorfitera, na Donersbergu, u Tiringenskoj šumi, Saksoniji, južnom Švarcvaldu), Češkoj (Kutna Hora) i Slovačkoj. Osim tih mesta, velike zalihe rude srebra pronađene su kod Kongsberga u Norveškoj. Najveći proizvođač srebra u srednjem veku bio je gradić Švac u današnjoj Austriji. Iz okoline tog grada dobijalo se gotovo 80% tadašnje evropske proizvodnje ovog metala. Nakon što su Španci otkrili Novi svet, preuzeli su primat na tržištu srebra, dovozeći enormne količine srebra iz Latinske Amerike. U 16. veku i Japan je bio je jedan od većih izvoznika srebra. Zbog povećane ponude srebra u Evropi, naglo je pala njegova tržišna cena. Od 1870. godine kao standard vrednosti valuta sve više se postavljalo zlato (zlatni standard), jer je srebro sve više gubilo svoju ekonomsku vrednost. Odnos od oko 1:14 nakon nekog vremena pao je na 1:100, da bi kasnije nešto porastao. U februaru 2012. odnos cena zlata i srebra iznosio je oko 1:51.[12] Danas je ponuda srebra dosta zavisna od potrošnje i količine proizvodnje mnogih drugih metala.

Sredinom 19. veka razvijena je metoda proizvodnje nerđajućeg čelika, kojim je zbog svoje niske cene i lakoće upotrebe nakon Prvog svetskog rata potisnuto srebro iz mnogih industrijskih grana, kao što su kuhinjsko posuđe, pribor za jelo, kućni aparati i slično. Nasuprot tome, upotreba srebra je porasla tokom celog 20. veka u oblasti fotografije i fotohemije, koje su koristile soli srebra, ali je tokom 1990-ih i ta grana značajno opala zbog prelaska na digitalnu fotografiju.

Srebro se i dalje značajno koristi u oblasti elektrike i elektrotehnike, kao i kontrole mikroorganizama. Smatra se da će i u bliskoj budućnosti upotreba srebra u RFID čipovima značajno rasti, jer se antene za emitovanje ovih čipova izrađuju od srebra. Takođe od srebra se danas izrađuju gornje površine solarnih ćelija.[13] Time se još uvek povećava potražnja za srebrom u svetu.