ISBN: Ostalo
Godina izdanja: 2020.
Autor: Domaći
Oblast: Slikarstvo
Jezik: Srpski

Lazar Vozarević / Ješa Denegri, Srđan Marković, Vesna Kruljac, Gordana Stanišić



Beograd 2020. Tvrd povez, bogato ilustrovano, veliki format (27,5 cm), 327 strana.
Knjiga je nekorišćena (nova) - još je u zaštitnom celofanu.



`Svi autori zajedno učinili su da ovaj poduhvat bude vredan pažnje. Ne samo da je dat opšti idejni kontekst i duh vremena u kojem je Vozarević, jedan od naših najznačajnijih posleratnih umetnika, stvarao svoja, ma u kojoj da je fazi, prepoznatljiva dela već su detaljno analizirane markantne činjenice koje nam pomažu da se uklopimo u njegov koordinatni sistem i poseban motivski, koloritni i kompozitni univezum. A to su pripadništvo Decembarskoj grupi, doba enformela i postenformela i njegov crtački opus. Vrednost ovome dodaje 214 reprodukcija njegovih dela iz svih stvaralačkih mena i različitih kolekcija, uz naslovne strane brojnih izložbenih kataloga, prateću dokumentarnu građu i obilje privatnih fotografija, što predstavlja jedan od najsveobuhvatnijih pregleda njegove umetničke i lične zaostavštine.

Denegrijev istorijsko-koncepcijski pregled daje uvodne smernice kada su u pitanju Vozarevićevi umetnički naumi, i to kroz neizbežan i bitan istorijski i problemski kontekst, odnosno ukazivanje na, za Vozarevića nezaobilaznu, simbiozu drevnog nasleđa Vizantije i savremenog kulta Pabla Pikasa i kretanje od postkubističke figuracije ka enformelu i na kraju razdoblju postenformela. Markovićev fokus je Vozarevićev boravak u Decembarskoj grupi, sačinjenoj od slikara najrazličitijih individualnosti (kako autor evocira reči Alekse Čelebonovića), i značaj koji to ima u njegovom umetničkom određenju, posebno u odnosu na dešavanja na međunarodnoj sceni, čiji je bio učesnik, uz iscrepnu analizu pojedinačnih dela. Vesna Kruljac bavi se Vozarevićevom enformelnom i postenofrmelnom fazom, periodom od 1960. pa do 1968. Poredeći naša i inostrana umetnička kretanja tih stilskih pravaca, opsežno daje pregled beogradskog enformela, ističući Vozarevićenu protagonističku, ali usamljeničku poziciju u njemu i njegov pristup samoj tehnici, kao i njegovu ezoteričnu i geometrizovanu postenformel poetiku – sve upotpunjeno konkretnim primerima radova. Pišući o njegovim crtežima, Gordana Stanišić osvetljava poziciju linije i tačke u njegovom stvaralaštvu, ali i ikonografske i metodološke transformacije kroz koji je ovaj vid njegovog izraza prolazio, uz pregled prepleta njegovih izlagačkih aktivnosti i crtačke produkcije i njihovih tumačenja.

Biografski podaci podsećaju da je Vozarević rođen 1925. u Sremskoj Mitrovici i da je Akademiju (danas Fakultet) likovnih umetnosti u Beogradu završio 1948. na Slikarskom odseku, gde je primljen je 1961. na mesto docenta. Pored članstva u pomenutoj Decembarskoj grupi, Vozarević je bio i član Jedanaestorice, grupno je izlagao od 1951, prvi put samostalno 1952. u Beogradu, zatim su usledili Pariz, Novi Sad, Zagreb, Njujork, rodna Mitrovica (gde se nalazi i njegova memorijalna galerija, čija kolekcija predstavlja najkompletniji pregled njegovih dela), Venecija, Bari, Rim, Brisel. Dobio je tri nagrade (među njima i Oktobarske nagrade grada Beograda 1959), dela mu se nalaze u mnogim javnim i privatnim kolekcijama i u zemlji i van nje. Pored slikarstva bavio se mozaikom, crtežom, ilustracijom, a izvedeni mozaici mogu se videti u Beogradu – hotel „Metropol”, Vojnotehnički institut i Dom omladine.

Preminuo je 1968. u Beogradu od posledica trovanja krvi, izazvanog isparenjima hemijskih sredstava sa kojima je eksperimentisao u ateljeu na Starom sajmištu. O njegovom radu pisali su naši najeminetniji likovni kritičari i istoričari umetnosti.`