Godina izdanja: Ostalo
ISBN: Ostalo
Autor: Domaći
Oblast: Pozorište
Jezik: Srpski

Frida Kahlo - pozorisna predstava (Una pierna y tres corazones)
Muzej savremene umetnosti u Beogradu, 2002. godine na 111. strana, ilustrovano.

Zanimljivo trojezicno izdanje (na srpskom jeziku/spanskom i engleskom) scenarija predstave koja je odigrana 2002. godine.

Knjiga je nova, potpis na predlistu.

U Muzeju savremene umetnosti u Beogradu, 03. jula izvedena je premijera pozorišne predstave FRIDA KAHLO – Una pierna y tres corazones (Jedna noga i tri srca), autora i izvođača Bojana Đorđeva (reditelja), Siniše Ilića (slikara) i Sene Đorović (glumice). Predstava je izvedena na najvišem spratu Muzeja, bez pozorišne tehnike i na gotovo praznoj, provizorno pretpostavljenoj, sceni. Platforma za izvođenje opremljena je mikrofonima i stolicama, pa izvođenje pre podseća na muzejsko predavanje ili verbalni performans nego na pozorišnu predstavu. Kontekst ovog dela jeste teorija i praksa TkHa (grupe/institucije Teorija koja Hoda), a to znači izvođenja proto, para ili post-teorijskog reza na materijalnom telu umetničkog dela (dramskog teksta/teatra, narativnog postmodernog performansa, autobiografske umetnosti). Reč je o, retorički i figuralno razrađenom, preplitanju diskursa umetnosti i tragova diskursa teorije.
Predstava-performans FRIDA KAHLO se zasniva na istoimenom dramskom tekstu autora Bojana Đorđeva i Siniše Ilića, koji je samostalno izdat povodom premijere, a početkom avgusta će se pojaviti i u trećem broju časopisa TkH. Tekst je proteorijska drama sa brojnim fusnotama, ukazivanjima na moguća teorijska značenja ili iskliznuća iz teorijskih u narativna (auto)biografska obećanja. Tekst je autorefencijalan i usmeren na preispitivanje sopstvene pojavne, pripovedne i pokazne strukture, procesa i statusa (kao institucije dramskog teksta), ali se ipak ne odriče ‘priče’. Čitaoca privlači i zavodi obećanjem priče o životu, delu ili mitu Fride Kahlo i obećanjima mogućih autobiografija autora-izvođača koje se međutim neprestano dekonstruišu otkrivajući da nastaju na granici realnih doslovnih i simuliranih konstruisanih priča (istorija). Fikcija i nefikcija su pravi ‘junaci’ ovog dela, kojeg autori određuju kao “igru između doslovnosti i fikcije”.