ISBN: Ostalo
Godina izdanja: 1987.
Autor: Domaći
Jezik: Srpski

Filip Višnjić, 1987.
Predgovor Aleksandar Jovanović
Možda i najbolji Toholjev roman.
Bibliotečki primerak, nekoliko malih pečata, inače odlično očuvan.

Miroslav Toholj (Ljubinje, 11. april 1957 — Beograd, 23. jul 2021) bio je srpski književnik, političar i nekadašnji ministar informisanja u Vladi Republike Srpske.
Biografija

Rođen u Ljubinju 11. aprila 1957. godine. Srednju školu završio je u Trebinju. Diplomirao je na Filozofskom fakultetu u Sarajevu. Na Filozofskom fakultetu Univerziteta Komenskog u Bratislavi od 1980. do 1983. apsolvirao je lektorske studije slovačkog jezika i kulture. Kraće vrijeme radio je kao saradnik u IP `Svjetlost`.[1] Radio je kao sekretar u Udruženju književnika SR BiH (1984-1988). Pokrenuo je i uređivao u Sarajevu nedeljnik Javnost (1990-1995), jedan je od osnivača Srpske demokratske stranke, član Glavnog i Izvršnog odbora, potpredsednik Političkog savjeta.

Do početka rata 1992. živeo je u Sarajevu, od 1992. do 1997. na Palama kod Istočnog Sarajeva, gde je bio član srpskog političkog rukovodstva i poslanik u Narodnoj skupštini Republike Srpske. Tokom Odbrambeno-otadžbinskog rata, od januara 1993. do decembra 1995. godine, bio je ministar informisanja Republike Srpske, a posle rata kraće vreme ministar bez portfelja i generalni direktor Srpske radio-televizije. Na prvim poslijeratnim parlamentarnim izborima izabran je za poslanika u Narodnoj skupštini Republike Srpske. Od 1998. živio je u Beogradu. Decembra 2015. izabran je za dopisnog člana Akademije nauka i umjetnosti Republike Srpske. Preminuo je 23. jula 2021. u Beogradu.[2]

Nosilac je Ordena Njegoša I i II reda, Srebrnog grba Republike Srpske i Oktobarske spomenice 1991.[3]
Književni rad

U 22. godini, još kao student, objavio je roman napisan neobičnim jezikom i stilom, koji ga je svrstao u red najzanimljivijih mlađih jugoslovenskih pisaca i donio mu godišnju nagradu izdavača. Dvije godine kasnije, isti sarajevski izdavač objavio mu je knjigu novela povodom koje je književna kritika predstavila Toholja kao najizrazitijeg postmodernog autora u SR BiH. I ova knjiga nagrađena je godišnjom nagradom `Svjetlosti` za najbolju knjigu i godišnjom nagradom Književne omladine BiH.

Godine 1986. beogradski izdavač `Filip Višnjić`, u poznatoj biblioteci `Albatros`, objavio je Toholjev roman `Gospodar srca`, za koji je dobio nagradu Udruženja književnika BiH za najbolje književno djelo i nagradu Zajednice kulture grada Sarajeva. Naredni Toholjev roman `Stid` štampan je takođe u Beogradu, a žiri ga je uvrstio u najuži izbor za NIN-ovu nagradu. U završnom glasanju bio je drugoplasirani, a pojedini dijelovi romana prevedeni su i štampani na stranim jezicima. Toholjeva dvotomna `Crna knjiga - patnje Srba u BiH 1992–1995.` nagrađena je specijalnim priznanjem za izdavački poduhvat na Salonu knjiga u Novom Sadu 2001. godine.

Roman `Kuća Pavlovića` nagrađen je 2002. nagradom `Branko Ćopić`, koju dodjeljuje Ćopićeva zadužbina pri SANU. Knjiga pripovjedaka `Mala Azija i priče o bolu` nagrađena je 2003. nagradom Zadužbine `Ivo Andrić`, a `Venčanje u vozu` nagradom `Borisav Stanković` za najbolju knjigu proze objavljenu 2007. na srpskom jeziku. Roman `Zvona za Trojicu` nagrađen je nagradama `Svetozar Ćorović` i godišnjom nagradom revije `Zbilja` 2012. godine. O književnom djelu ovog pisca objavljeno je više od stotinu studija, prikaza i osvrta, u kojima se iz različitih aspekata ukazuje na njegove stilske, jezičke, tematske i strukturalne osobenosti.

Krajem decembra 2015. Toholju je dodijeljeno nacionalno priznanje `Vukova nagrada` za `dugogodišnji doprinos razvoju kulture i odanost vukovskim idealima`.
Dela (bibliografija)
Romani

To sniva lamparija (1979)
Gospodar srca (1987)
Stid (1989)
Kuća Pavlovića (2001)
Zvona za Trojicu (2010)
Sestre (2013)

Knjige pripovedaka

Apotekarkin raj i muške stvari (1981)
Mala Azija i priče o bolu (2002)
Venčanje u vozu (2007)
Otgadaй - kto pogib (izbor) (Tver-Moskva, 2013)
Vrsta koja izumire (izbrane pripovetke) (2016)

Eseji

Razmišljanja pod pritiskom (2008)
Nedelje neopevanog jada (2012)

Publicistička dela

Crna knjiga – patnje Srba u Bosni i Hercegovini 1992-1995
Sveti ratnici i rat u Bosni i Hercegovini (2001)
Noćna pošta – prepiska sa Radovanom Karadžićem 1996-2004 (2008)

O piscu

Toholj – o ratu i književnosti (Jovan Janjić)(1996)
Tamna lepota brisanog prostora – Proza Miroslava Toholja (Aneksandar Dunđerin)(2016)

Književne nagrade

Nagrada Svjetlosti za prvu objavljenu knjigu (1980)
Nagrada Svjetlosti za najbolju knjigu (1982)
Nagrada Književne omladine BiH za najbolju knjigu (1982)
Godišnja nagrada Udruženja književnika BiH za roman „Gospodar srca“ (1988)
Godišnja nagrada kulturne zajednice grada Sarajeva za roman „Gospodar srca“ (1988)
Specijalna nagrada 7. salona knjige u Novom Sadu za „Crnu knjigu“ (2001)
Nagrada Zadužbine Branko Ćopić za roman „Kuća Pavlovića“ (2002)
Nagrada Ivo Andrić za knjigu „Mala Azija i priče o bolu“ (2003)
Nagrada Borisav Stanković za knjigu „Venčanje u vozu“ (2008)
Nagrada Svetozar Ćorović za roman „Zvona za Trojicu“ (2011)[4]
Godišnja nagrada revije Reality (Zbilja) za prozu (2011)
Vukova nagrada (2015)

Priznanja

Orden Njegoša prvog reda
Orden Njegoša drugog reda
Srebrni grb Republike Srpske (1991—2013)
Oktobarska spomenica 1991 (2015)