Godina izdanja: 2001
ISBN: 86-7208-049-1
Autor: Domaći
Jezik: Srpski

Odlično očuvana! Tragovi podvlačenja na nekoliko rečenica u knjizi. Veći format.
Autor - osoba Bogdanović, Bogdan, 1922-2010 = Bogdanović, Bogdan, 1922-2010
Naslov Glib i krv / Bogdan Bogdanović ; [urednik i priređivač Latinka Perović]
Vrsta građe intervju
Jezik srpski
Godina 2001
Izdavanje i proizvodnja Beograd : Helsinški odbor za ljudska prava u Srbiji, 2001 (Beograd : `Zagorac`)
Fizički opis 223 str. ; 23 cm
Drugi autori - osoba Perović, Latinka
Zbirka Biblioteka Svedočanstva / Helsinški odbor za ljudska prava u Srbiji ; n° 9
Napomene Tiraž 400
Bogdan Bogdanović: Dnevni i noćni čovek / Latinka Perović: str. 7-15
Bogdan Bogdanović - biografija: str. 220-221
Arhitektonska dela: str. 223
Bibliografija: str. 222.
Predmetne odrednice Bogdanović, Bogdan, 1922-2010 – Intervjui

sadržaj
Latinka Perović - Dnevni i noćni čovek: Bogdan Bogdanović
1. Između `srbijanstva` i kosmopolitizma
2. Disident na četiri ćoška
3. Bogdanov čarobni krug
4. Uzaman im packe i zvezdice
5. Jezičke zamke staljinizma. Pismo Centralnom komitetu SK Srbije
6. Staljinistički postmodernizam
7. Bogdan Bogdanović
8. Đavolu treba odrezati rep
9. Ja sam malo drugačiji Srbin
10. Dnevni i noćni čovjek
11. Da sam četnik ne bih verovao Draškoviću
12. Život okružen lažima
13. Tri frtalja jednog kralja
14. Prokletstvo nedovršenih istorija
15. Hrabrost je kriknuti- ne
16. Imamo privid slobode
17. Kosmički simboli Bogdana Bogdanovića
18. Odisej u carstvu Hada
19. Šešeljeve „zlatne kašike“
20. Zlokobna srećka
21. Podsticaji uspaljene mašte
22. Izgnanik u Beogradu
- Biografija
- Bibliografija
- Dela

Bogdan Bogdanović (Beograd, 20. avgust 1922 — Beč, 18. jun 2010) je bio srpski arhitekta, graditelj, umetnik i filozof, profesor Beogradskog univerziteta od 1973. godine, gradonačelnik Beograda od 1982. do 1986. Poznat je po svojim smelim idejama. Značajan je neimar memorijalne arhitekture, spomen-obeležja podignutih u drugoj polovini 20. veka, žrtvama fašizma u Drugom svetskom ratu, širom SFR Jugoslavije. Najznačajniji spomenici Bogdana Bogdanovića nalaze se u Beogradu, Jasenovcu, Garavicama, Prilepu, Mostaru, Kruševcu i Leskovcu.
Pojava Bogdan Bogdanovića na arhitektonskoj sceni Srbije je podjednako značajna za arhitekturu i za skulpturu. On unosi u skulpturu arhitekturalnost, koja zamenjuje preovlađujuću figurativnost. Takođe, kompozicija arhitektonskog kompleksa kod njega postaje značajnija od kompozicije samog spomenika. Njegovi spomenici izviru iz samog pejzaža i predstavljaju arhitektonsku celinu sa prirodom i okruženjem u kojem se nalaze.
Bogdanović je individualista, okrenut vanvremenskim istorijskim uzorima. Ono što je nesumnjivo i nesporno je da je Bogdanović jedan od najkolosalnijih autora sa ovih prostora, da su njegova dela bezvremena, odnosno, svevremena, da su nastala ne pod uticajem trenda ili stila, već iz dubine autorove kreativne ličnosti.
Bogdanović je takođe veoma značajan kao pisac. Njegovo delo na tom polju predstavlja ga kao izuzetnog esejistu, analitičara ali i kao pripovedača. Značajni su njegovi brojni radovi od međunarodnog značaja o gradovima i arhitekturi sa mitologističkim i simbolističkim pogledima i o „ljudskoj unutrašnjoj arhitekturi“. Napisao je 25 knjiga i pisao tekstove koje u poslednje vreme objavljuje u raznim časopisima kao „El Pais“ i „Die Zeit“ iz oblasti arhitekture i urbanizma. Njegove knjige su stilski i žanrovski veoma različite, ali imaju jedno zajedničko u sebi: ogroman naboj duha, koncentraciju energije koju nose sobom i prenose je na čitaoce. Bogdanović je intenzivno pisao, ali je svoje knjige izdavao izvan granica Srbije, u Austriji, Mađarskoj, Hrvatskoj, Češkoj.
Iako je bio jedan od kulturnih stožera srpske arhitekture i kulture uopšte, Bogdanović je, kao i njegovi veliki prethodnici, u svojoj karijeri imao neprestane uspone i padove. On je bio bojkotovan od svojih kolega profesora na fakultetu, čak je bio i „isključen“ sa mesta predavača na Arhitektonskom fakultetu u Beogradu. U revoltu je napustio članstvo u Srpskoj akademiji nauka i umetnosti. U periodu ratnih previranja, država mu je oduzela objekte u kojima je vodio Letnju školu arhitekture u Malom Popoviću. Nedugo zatim bio je primoran i da napusti zemlju, nakon čega se, rezigniran, nastanio u Beču kao politički emigrant.
Osnovao je Seosku školu za filozofiju arhitekture u Malom Popoviću, nadomak Beograda, od milošte nazvanu „Mistrija pod orahom“. „Zelena kutija” je knjiga - kutija sa ceduljicama, beleškama iz njegovog života, posle sukoba sa Slobodanom Miloševićem.
Živeo je sa svojom suprugom u egzilu u Beču od 1993. godine, a od vlade Austrije je dobio nagradu za životno delo.
Mada je kršten još kao dete, njegovi posmrtni ostaci kremirani su u Beču, dok je urna sa pepelom smeštena na Jevrejsko groblje u Beogradu. Posmrtni ostaci njegove supruge Ksenije, koja je preminula 2017. godine, nalaze se na istom mestu.

Ostvarenja
Ulaz u Aleju streljanih rodoljuba na Novom groblju.
Neka od Bogdanovićevih najznačajnijih arhitektonskih ostvarenja su:
Spomenik Jevrejskim žrtvama fašizma, Beograd 1951-1952.
Stambeno naselje Hidrotehničkog instituta, Avala, Beograd, 1952-1953.
Spomen-groblje žrtvama fašizma, Sremska Mitrovica, 1959-1960.
Partizansko spomen-groblje, Mostar 1959-1965.
Spomen-park Slobodište, Kruševac, 1960-1965.
Spomenik srpskim i albanskim partizanima palima u NOB-u, Kosovska Mitrovica, 1960-1973.
Spomenik palim borcima NOB-a, Prilep, 1961.
Spomen-park palim borcima u oslobodilačkim ratovima 1804-1945. (1804-1815, 1876-1878, 1912, 1914-1918, 1941-1945), Knjaževac, 1961-1971.
Spomenik Kameni cvet, Jasenovac, 1966.
Spomen kompleks Palim borcima Revolucije, Štip, 1969-1974.
Spomen-park Garavice, Bihać, 1969-1981.
Spomen područje i mauzolej palih boraca, Čačak, 1970-1980.
Grupni kenotafi palih boraca, Bela Crkva, 1971.
Grupni kenotafi žrtava fašizma, Novi Travnik, 1971-1975.
Spomen-park Revolucije, Leskovac, 1971.
Spomenik streljanim rodoljubima i Romima, Arapova dolina, Leskovac, 1971.
Spomenik Slobodi, Ivangrad, 1972-1977.
Spomenik palim borcima za slobodu, Vlasotince, 1973-1975.
Adonisov oltar, Labin, 1974.
Spomen-park Dudik, Vukovar, 1978-1980.
Spomen park palih boraca NOB-a, učesnika Popinske borbe, Štulac, Vrnjačka Banja, 1979-1981.
Grobnica Dušana Petrovića - Šaneta, Aranđelovac, 1980.
„Čuvar slobode” (Spomenik poginulim partizanima u odbrani Klisa 1943), Klis, 1987. (uništen 1996. godine)
Najznačajnija dela

Na srpskom jeziku
Mali urbanizam (1958)
Zaludna mistrija: doktrina i praktika bratstva zlatnih (crnih) brojeva (1963)
Urbanističke mitologeme (1966)
Urbs i logos: ogledi iz simbologije grada (1976)
Povratak grifona: crtačka heuristička igra po modelu Luisa Karola propraćena uvodnim ogledom Ljerke Mifke (1978)
Gradoslovar (1982)
Eseji: epistoralni eseji (sa Radom Iveković, 1986)
Krug na četiri ćoška (1986)
Mrtvouzice: mentalne zamke staljinizma (1988)
Knjiga kapitela (1990)
Grad kenotaf (1993)
Grad i smrt (1994, na nemačkom 1993)
Ukleti neimar (2001, na nemačkom 1997)
Grad i budućnost (2001, na nemačkom 1997)
Glib i krv (2001)
O sreći u gradovima (2007, na nemačkom 2002)
Tri ratne knjige (Grad i smrt; Srpska utopija; Grad i budućnost, 2008)
Platonov tajni roman: Platonov gradoslovni nauk (2008)
Zelena kutija: knjiga snova (2009, na nemačkom 2007)

Na nemačkom jeziku
Die Stadt und der Tod, Wieser Verlag, Klagenfurt - Salzbourg. 1993. ISBN 978-3-85129-090-5.
Architektur der Erinnerung. Wieser Verlag, Klagenfurt. 1994. ISBN 978-3-85129-130-8.
Der verdammte Baumeister: Erinnerungen, Zsolnay Verlag, Vienne 1997/. 2002. ISBN 978-3-552-04846-1.
Die Stadt und die Zukunft, Wieser Verlag, Klagenfurt - Salzbourg. 1997. ISBN 978-3-85129-201-5.
Vom Glück in den Städten, Zsolnay Verlag, Vienne. 2002. ISBN 978-3-552-05178-2.
Die grüne Schachtel: Buch der Träume, Zsolnay Verlag, Vienne. 2007. ISBN 978-3-552-05394-6.
Memoria und Utopie in Tito-Jugoslawien. Wieser Verlag.2009. ISBN 978-3-85129-834-5.
Spomen obeležje „Kameni cvet“ u Jasenovcu
Spomenik palim borcima revolucije, Vlasotince.
Spomen-park Revolucije, Leskovac
Spomenik palim borcima NOB-a, Prilep
Slobodište, Kruševac

Povratak grifona
Krug na četiri ćoška
Postmoderna
MG78 (L)