ISBN: Ostalo
Godina izdanja: 2014.
Autor: Domaći
Jezik: Srpski

Povelja, 2014.

Pesnikinja, prevodilac i esejist Zlata Kocić rođena je 31. avgusta 1950. godine u Željevu kod Svrljiga, gde je završila prva četiri razreda osnovne škole. Školovanje nastavlja u Svrljigu, a potom, maturskim radom o lirici Desanke Maksimović, završava Gimnaziju u Knjaževcu. Diplomirala je na Grupi za ruski jezik i književnost Filološkog fakulteta u Beogradu, a usavršavala se na studijskim boravcima u Rusiji. Radila je najpre kao profesor Druge beogradske gimnazije (19751985), a potom je dve decenije bila zaposlena kao lektor-redaktor i urednik u izdavačkoj kući „Nolit”. U braku sa pesnikom Ivanom Rastegorcem (19402010), dobila je kćer Janu, književnicu i slikarku. Živi i stvara u Beogradu.

Piše poeziju, poetsku prozu, dramske poetske tekstove i oglede. Objavila je pesničke knjige: Klopka za senku („Prosveta”, Beograd, 1982), Oro oko grotla (Književne novine, Beograd, 1990), Rebro („Nolit”, Beograd, 1993), Gnezdo i kupola (SKZ, Beograd, 1995), Vazdušne freske („Narodna knjiga”, Beograd, 1999), Lazareve lestve (u dva izdanja: „Gutenbergova galaksija”, Beograd 2003 i „Istočnik”, Beograd, 2010), Melod na vodi (Zavod za udžbenike, Beograd, 2008), Belo pule (Narodna biblioteka „Stefan Prvovenčani”, Kraljevo, 2014), Biberče („Treći Trg”, „Čigoja štampa”, Beograd, 2014), kao i izbore poezije Le piéton au large (Pešak na pučini, izbor, srpsko-francusko izdanje, „Treći Trg”, „Čigoja štampa”, Beograd, 2014), Skala Sirina (Sirinova skala, srpsko-rusko izdanje, Međunarodni festival poezije „Smederevska pesnička jesen”, Smederevo, 2014), Harmon (izbor, Gradska biblioteka „Vladislav Petković Dis”, Čačak, 2017), Galgal (Narodna biblioteka „Stefan Prvovenčani”, Kraljevo, 2020), Grumen (SKZ, 2020), Osmi dan: lirska drama (izbor, Klturni centar Vojvodine „Miloš Crnjanski”, Novi Sad, 2021), Slamke sunčeve (Zadužbinsko društvo „Prvi srpski ustanak”, Aranđelovac, 2021).. Autor je poetsko-dramskih dela Prokletije (sa Ivanom Rastegorcem i Vojislavom Donićem) i Dobro jutro, vodo (Radio Beograd je snimio i više puta emitovao ovaj dramski tekst u režiji Miroslava Jokića). Autor je zbirki poetske proze Polog („Prosveta”, Beograd, 1999),Čaura-aura-ura (Narodna biblioteka „Stefan Prvovenčani”, 2016) i knjige eseja Prostori duše (Narodna biblioteka „Stefan Prvovenčani”, 2019) Knjigu ogleda Rtanjska svetila posvetila je poeziji Miodraga Pavlovića.

Pesme su joj prevođene na ruski, engleski, francuski, bugarski, kineski, jermenski, nemački, poljski i druge jezike i zastupljene su u brojnim antologijama. O njenoj poeziji objavljena su dva zbornika kritičkih tekstova  Poezija Zlate Kocić u izdanju Matice srpske i zbornik Zlata Kocić, pesnikinja u izdanju Narodne biblioteke „Stefan Prvovenčani” u Kraljevu. Bibliografski popis književnih radova Zlate Kocić publikovanih od 1965. do 2005. godine sačinila je Suzana Polić Radovanović, a oba zbornika radova posvećena poeziji ove pesnikinje sadrže i njenu iscrpnu bibliografiju do 2007. godine, čiji autor je mr Gordana Đilas. Katalog iložbe Svetlosne lestve Zlate Kocić, priređene povodom uručenja Disove nagrade, sačinila je Olivera Nedeljković.

Zlata Kocić je priredila izbor poezije Miodraga Pavlovića Posvećenje pesme, kao i zbornik poetskih tekstova o Hilandaru i Svetoj gori od Svetog Save do do naših dana, naslovljen Pojte i utrojte. Napisala je i niz ogleda koji prate srpska izdanja književnih ostvarenja Aleksandra Grina, Josifa Brodskog, Ivana Bunjina, Mihaila Bulgakova, Valentina Rasputina, Velimira Hlebnjikova, Vladimira Turbina, Marine Cvetajeve, Aleksadra Radaškjeviča, Žan-Žaka Selija, a u periodici i zbornicima objavila je brojne tekstove posvećene stvaralaštvu Ane Ahmatove, Mihaila Bahtina, Fjodora Mihajloviča Dostojevskog, Petra Petrovića Njegoša i drugih književnika.
Prevodi književne tekstove sa ruskog jezika, kao i sa srpskog na ruski jezik. Objavila je prepeve poezije Lomonosova, Puškina, Cvetajeve, Ahmatove, Hlebnjikova, Brodskog, Jelene Švarc, Olge Sedakove, Aleksandra Radaškjeviča i drugih ruskih autora u preko trideset knjiga i pesničkih zbornika, kao i veoma značajne prevode proze Bulgakova, Bunjina, Rasputina i Tolstoja. Na ruski jezik je prevela Slovo ljubve despota Stefana Lazarevića i S Hristom netremice Miodraga Pavlovića.
Učesnik je međunarodnih književnih susreta: „Puškinski praznik poezije” (MoskvaPskovMihajlovsko, 1985); „Simpozijuma o Velimiru Hlebnjikovu” (Helsinki Juvaskila, 1985), simpozijuma „Vreme i mesto” (Minsk, 1994. i 1996), „Dani slovenske pismenosti i kulture” (MoskvaKolomna, 2007; MoskvaSaratov, 2009), „Snovi o Gruziji” i „Na sav glas” (TbilisiBatumi, 2011. i 2013), festivala „Živi glasovi Mediterana” (Pariz, Set, Francuska, 2014) i u Sidi Bu Saidu (Tunis, 2015).

Za pesnički opus dobila je „Zmajevu nagradu”, „Žičku hrisovulju”, književna priznanja „Rade Drainac”, „Jefimijin vez”, „Zaplanjski Orfej”, „Gordana Todorović”, Ramonda Serbica, nagrade „Odzivi Filipu Višnjiću”, „Milica Stojadinović Srpkinja”, „Račanska povelja”, kao i Disovu i Dučićevu nagradu. Za prevodilaštvo su joj dodeljene nagrade „Đura Daničić”, „Jovan Maksimović” i „Nolitova nagrada”. Za poetsko-dramski tekst pripala joj je Nagrada FEDOR.