ISBN: Ostalo
Godina izdanja: 273
Autor: Domaći
Jezik: Srpski

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju! Pecat!

Jednim delom nastavak prethodne knjige, ova zbirka referata, predavanja, ogleda i intervjua iz poslednjih nekoliko godina najpre tematizuje aktuelni status srpskohrvatskog jezika, odnosno idioma na koje je on administrativno rastocen. Potom slede razmatranja jezickih granica i manjina, te uloge jezika u porastu nacionalizma. Na kraju se ispituje i ilustruje priroda tekuceg politickog diskursa, s narocitim obzirom na jezicke manipulacije.



Ranko Bugarski (Sarajevo, 1. januar 1933.) je srpski lingvist i redovni profesor u miru Filološkog fakulteta u Beogradu. Suosnivač Društva za primenjenu lingvistiku Jugoslavije (1973) i prvi predsednik Saveza društava za primenjenu lingvistiku Jugoslavije (1976—1978), potpredsednik (1981—1984) Međunarodnog društva za primenjenu lingvistiku (Association Internationale de Linguistique Appliquée), predsednik Evropskog lingvističkog društva (Societas Linguistica Europea), pridruženi član Istraživačkog centra za multilingvizam (Centre de recherche sur le multilinguisme, Brisel), stručnjak Saveta Evrope za regionalne i manjinske jezike (Strazbur). Član stručnih odbora više međunarodnih časopisa i stručnih zavoda. Član Evropske akademije nauka i umetnosti (Academia Scientiarum et Artium Europaea).



U Sarajevu je 1957. završio studij anglistike na Germanskoj grupi jezika Filozofskog fakulteta u Sarajevu. Bio je stipendist Britanskog fonda za jugoslovenske stipendiste (1962/1963) na Univerzitetskom koledžu u Londonu i stipendist Fordove zaklade (1966/1967) na Univerzitetu Kolumbija u Njujorku.

Doktorirao je na Filološkom fakultetu u Beogradu 1969. s temom „Predlozi over, under, above, below i beneath u savremenom engleskom jeziku“. Od 1958. do 1961. bio je nastavnik engleskog jezika u Zavodu za učenje stranih jezika u Sarajevu. Od 1. februara 1961. radi kao asistent na Odseku za anglistiku beogradskog Filološkog fakulteta. Docent postaje 1970., vanredni profesor 1974., a redovni 1980. Za redovnog profesora opšte lingvistike izabran je 1988. Bio je predstojnik Katedre za engleski jezik i književnost (1981—1983) i prvi predstojnik novoosnovane Katedre za opštu lingvistiku (1991—1998). Studentima anglistike predavao je englesku sintaksu, uvod u lingvistiku i teoriju prevođenja. Studentima opšte lingvistike pak sociolingvistiku. Za nove predmete (sociolingvistiku, opštu lingvistiku) sam je sastavio program. Vodio je izradu 12 doktorskih disertacija i 46 magistarskih radova. Od 1. oktobra 2000. je u penziji, ali i dalje sarađuje u akademskim krugovima i na postdiplomskom studiju. Gostovao je na brojnim stranim fakultetima u Evropi, Americi i Australiji.

Djelo
Istraživao je i publicirao iz područja opće lingvistike, kontrastivne i primijenjene lingvistike, sociolingvistike, terminologije, teorije prevođenja. U svojim radovima o jezičnoj politici argumentirano iznosi činjenicu da je srpskohrvatski jezik i nakon raspada zajedničke države lingvistički gledano jedan policentrični standardni jezik poput engleskoga, koji se govori u nekoliko varijanata u različitim državama i nacijama.[2][3] O srpskohrvatskom jeziku kaže:

Wikiquote „vidim ga kao jedan policentričan standardni jezik sa više nacionalnih varijanti, što je u evropskim i svetskim okvirima uobičajena pojava, a ne neki ovdašnji specijalitet. Razlika je samo u tome što se drugde to uglavnom prihvata kao sasvim normalno, dok se kod nas koristi kao dobrodošao povod za nacionalizmom zadojene političke prepirke. [1]“
(Ranko Bugarski o policentričnosti srpskohrvatskog jezika 2013.)

Ranko Bugarski dok drži predavanje u Ljubljani 2014.
Objavio je preko dvadeset knjiga i velik broj članaka, većinom na engleskom i srpskohrvatskom jeziku. Neke njegove knjige dobile su nagradu, a 2011. dobio je odlikovanje „Vitez poziva“ od NGO League of Experts-LEX.

Bio je suosnivač i prvi predsjednik Društva za primijenjenu lingvistiku Jugoslavije; potpredsjednik Međunarodnog udruženja za primijenjenu lingvistiku (Association Internationale de Linguistique Appliquée - AILA), predsjednik Evropskog lingvističkog društva (Societas Linguistica Europaea – SLE).[4]

Član je Evropske akademije znanosti i umjetnosti (Salzburg); savjetnik je u Savjetu Evrope za regionalne i manjinske jezike; počasni predsjednik Društva za primenjenu lingvistiku Srbije i Udruženja anglista Srbije. Njemu u čast objavljena su tri zbornika:

History and Perspectives of Language Study: Papers in Honor of Ranko Bugarski (ur. Olga Mišeska Tomić i Milorad Radovanović), Amsterdam/Philadelphia: John Benjamins, 2000. str. 305. ISBN 90-272-3692-5;
Jezik, društvo, saznanje - Profesoru Ranku Bugarskom od njegovih studenata (ur. Duška Klikovac i Katarina Rasulić), Beograd: Filološki fakultet, 2003. str. 300. ISBN 86-80267-67-8;
Jezik u upotrebi - primenjena lingvistika u čast Ranku Bugarskom/Language in Use: Applied Linguistics in Honour of Ranko Bugarski (ur. Vera Vasić), Novi Sad/Beograd: Društvo za primenjenu lingvistiku Srbije, etc., 2011. str. 382. ISBN 978-86-6065-068-1.