Godina izdanja: 2020.
Format - 15x21 cm
Povez - Tvrd
Pismo - Ćirilica
Izdavač: Prima
Autor: Ivo Andrić
EAN: 9788662492180
Ivo Andrić (1892-1975), jedan od najvećih srpskih pisaca. Rođen u Docu kraj Travnika, gimnaziju je završio u Sarajevu, a slovenske književnosti i istoriju studirao u Zagrebu, Beču, Krakovu i Gracu. Doktorirao je istorijske nauke u Gracu. Za vre Prvog svetskog rata hapšen i interniran. Između dva svetska rata bio u diplomatskoj službi. Živeo u Beogradu gde je i umro.Pisac snažne imaginacije i odličan poznavalac istorijskih prilika stare Bosne, o kojoj je najčešće i pisao. Pripovedanje mu se odlikuje prefinjenom psihološkom analizom, poniranj u proble egzistencije, sugestivnošću izraza i evokacijom minulih stoleća – ljudi i događaja. Pisao je poeziju, lirsku prozu, pripovetke, romane, kritiku, eseje, meditativnu prozu, a i prevodilački rad mu nije bio stran. Spada u red naših najprevođenijih pisaca. Dobitnik je Nobelove nagrade za književnost i brojnih drugih domaćih i međunarodnih priznanja i odlikovanja. Posle piščeve smrti osnovana je Zadužbina Ivo Andrić koja stimuliše naše književno i kulturno stvaralaštvo, kao i proučavanje piščevog dela. Objavio je romane:Na Drini ćuprija, Travnička hronika, Gospođica, Prokleta avlija, Omer-paša Latas (nedovršen) zbirke pripovedaka: Nirna godina, Žeđ, Jelena, žena koje na, Znakovi, Deca, Kuća na osami putopisi i skice: Staze, lica, predeli lirska proza i pesme: Ex ponto, Niri, Lirika, Šta sanjam i šta mi se događa, meditativna proza: Znakovi pored puta Eseji, kritike, članci I i II, Sveske. Objavljena su mu izdanja brojnih višetomnih Sabranih dela.Pripovetka Put Alije Đerzeleza je najava pripovedača Bosne, njenih nagona strasti, karaktera njenih delija, „koje“ , pra Isidori Sekulić „nisu znale za dan i noć, za stid i strah, za svoga i bližnjega, za zakon i otadžbinu, koje je sama smrt morala da vreba i kao grom iznenada da pogađa&hellip“ „Pripovetka je komponovana na način koji se može nazavati savršenim. U tri momenta kazna je cela, ali tako da nijedan od njih nije razvijen na štetu drugoga, i da nigde na preskakanja, zaobilaženja ili vraćanja na ranije rečeno. Isto tako, celina ne pati od epizoda, kao što ni epizode nisu izgubljene u celini. U tom pogledu ova pripovetka Ive Andrića predstavlja jedno malo rek-delo&hellip“