ISBN: Ostalo
Godina izdanja: Db / Ho
Autor: Domaći
Jezik: Srpski

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju!


Radojko Jovanović (umetničko ime Rade Drainac; Trbunje kod Blaca, 4. ili 26. avgust 1899 — Beograd, 1. maj 1943) bio je srpski pesnik,[1] predstavnik kosmopolitske struje u srpskoj poeziji između Prvog i Drugog svetskog rata. Stvarao je kao deo modernističnih težnji (Apoliner, Sendrar).

Biografija

Posveta Radeta Drainca Stevanu Beševiću. Nalazi se u Udruženju Adligat u Beogradu.

Naslovnica prvog izdanja dela „Afroditin vrt” Radeta Drainca, deo zbirke Udruženja Adligat
Drainac je rođen u siromašnoj porodici[2] u selu Trbunju u Toplici,[3] učio školu u Kruševcu i Francuskoj[4] Godine 1922. pokrenuo je časopis Hipnos.[5] Prvu knjigu pesama pod nazivom `Afroditin vrt` štampao je 1921. godine u Prokuplju u samo tri primerka.[6][7]

Od 1926. živeo je u Parizu, gde je svirao violinu kao pratnja uz neme filmove.[4] Usled bolesti, vratio se u Srbiju. U međuratnom periodu bio je novinar.[1] Kao novinar lista Pravda putovao je i pisao iz većine država Balkana, Rusije, Francuske, Poljske, Grčke, Rumunije, Letonije, Švedske i sa Bliskog istoka.[8]

Njegove novinarske putopisne reportaže realizovane između dva svetska rata sadrže estetske intencije u žanru.[9]

Po mobilizaciji, učestvovao je u borbama oko Užica. Pod optužbom da je komunista,[2] krajem 1941. su ga uhapsili četnici, ali bio je pušten na molbu viđenijih Topličana.[10]

Od 1942. boravio je u sanatorijumu kod Soko Banje, gde ga je povremeno posećivao Ivo Andrić. Sa tuberkulozom u poodmaklom stadijumu, vratio se u Beograd, u Državnu opštu bolnicu, gde je umro 1. maja 1943.[11][12]

Drainac je bio poznat i kao boem.[5] Govorio je francuski jezik.[13]

Kao siromah, sahranjen je o državnom trošku, na Novom groblju, uz recitaciju njegove pesme „Nirvana” od strane glumca Milivoja Živanovića.

Nasleđe
U Prokuplju se nalazi bista Drainca.[14] U Udruženju književnika Srbije u Beogradu (Francuska 7), postavljen je bareljef sa njegovim likom, septembra 2013. godine.[15] Po njemu su nazvani Narodna biblioteka „Rade Drainac“ Prokuplje i Nagrada Drainac.[16][17]

Književnik Ivan Ivanović je napisao dve knjige posvećene Draincu. Po njemu je nazvana OŠ „Rade Drainac” Beograd.[18]

Istoričar književnosti i univerzitetski profesor Jovan Deretić opisao je Drainca kao ”gradskog pesnika” i sa kritičkog stanovišta je pisao pozitivno o njegovom radu.