ISBN: Ostalo
Godina izdanja: 1984
Autor: Domaći
Jezik: Srpski

NAŠ NARODNI ŽIVOT 1-4 KOMPLET Tihomir Đorđević

KOLEKCIONARSKI PRIMERCI, KAO NOVO !!!

Prosveta Beograd, 1984. godine, veći udžbenički format, tvrd povez, obeleživač za stranice.
Ćirilica.
Knjige su izvanredno dobro očuvane, NISU ČITANE, izgledaju KAO NOVE i spolja i u unutrašnjosti.

Tihomir R. Đorđević (1868–1944), srpski etnolog, folklorista, istoričar i jedan od istaknutijih intelektualaca svog vremena, akademik Srpske kraljevske akademije i profesor na Beogradskom univerzitetu.
Rođen u Knjaževcu 19. februara 1868. godine u skromnoj i patrijarhalnoj svešteničkoj porodici, što je jedan od razloga koji je Tihomira R. Đorđevića doveo od malih nogu u kontakt sa narodom i seoskom sredinom.
Iz tog kontakta potiče njegova ljubav prema takvom načinu života, tako da će kasnije ceo svoj životni vek posvetiti istraživanjima i proučavanjima narodne kulture, običaja i tradicije.
On nije jedini u svojoj porodici koji je bio zainteresovan za ovu tematiku. Naime, njegov brat Vladimir, kompozitor i muzikolog, bavio se narodnom kulturom, a njegova sestričina Danica tokom života je sakupljala, beležila i proučavala tradicionalne narodne igre sa teritorije nekadašnje Jugoslavije.
Još tokom gimnazijskih dana zanimale su ga i narodne pesme, jer se i kroz njih može sagledati o kakvoj sredini je reč i koji su običaji karakteristični za određenu sredinu.
Čitao je dela Vuka Karadžića, Milana Đ. Milićevića, Stojana Novakovića i brojnih drugih autora.
Po završetku gimnazije, upisao je Istorijsko-filološki odsek Velike škole u Beogradu, a zatim studirao u Beču i u Minhenu, gde je i odbranio doktorsku tezu pod nazivom Die Zigeuner in Serbien.
Do 1905. godine bio je profesor i direktor Učiteljske škole u Aleksincu. U tom periodu uređuje časopis `Karadžić`, koji je pokrenuo i o svom trošku izdavao. To je „list za srpski narodni život, običaje i predanje”. Izlazio je u periodu od 1899. do 1904. godine jednom mesečno i predstavljao neku vrstu etnološkog zbornika.
Po povratku u Beograd najpre je radio kao profesor u Prvoj muškoj gimnaziji.
Kasnije je postao profesor etnologije na Beogradskom univerzitetu, gde je ostao do penzionisanja 1938. godine.
Bio je član mnogih naučnih i stručnih udruženja.
Od dopisnog člana Srpske kraljevske akademije vrlo brzo postao je redovni član. Bio je dopisni član Jugoslavenske akademije znanosti i umjetnosti, član Društva za proučavanje Roma u Londonu, Srpskog lekarskog društva u Beogradu, počasni član Etnološkog društva u Skoplju.
Pored toga što je uređivao list `Karadžić`, jedno vreme bio je urednik Srpskog književnog glasnika i član uredništva časopisa Prilozi za književnost, istoriju, jezik i folklor. Sarađivao je i učestvovao u radu i na drugim publikacijama i časopisima, od kojih su najpoznatiji Bosanska vila, Brankovo kolo, Politika, Nova iskra, Letopis Matice srpske…
Objavio je veliki broj radova, preko sedamsto, i to su uglavnom etnografska istraživanja Srba, ali i drugih – proučavao je Rome, Cincare, Vlahe i Grke.
Otuda i njegova doktorska disertacija Die Zigeuner in Serbien (Cigani u Srbiji).
Njegovo poznato delo jeste Ciganske narodne pripovetke, u kome predstavlja određene segmente iz života Roma.
Kao svestran etnolog, bavio se i narodnim igrama, te ih je sakupio i sistematizovao, a potom i objavio knjigu Srpske narodne igre.
Druga njegova najvažnija dela su `Iz Srbije kneza Miloša` i `Naš narodni život`.
Učestvovao je u balkanskim ratovima i u Prvom svetskom ratu kao komandir bolničke čete.
Drugi svetski rat je dočekao kao predsednik Srpske književne zadruge, a onda su ga smestili u logor na Banjici 1941. godine.
Uspeo je da izbegne smrt u banjičkom logoru, ali je izašao sa zdravstvenim posledicama i ostatak života, tih par godina, živeo teško, u materijalnoj i finansijskoj bedi, bez adekvatnog lečenja i nege. Umro je neposredno pred oslobođenje, maja 1944. godine, sahranjen je na Novom groblju u Beogradu.

# ??