ISBN: Ostalo
Godina izdanja: 2019
Autor: Domaći
Jezik: Srpski

KNJIŽEVNA DIPLOMATIJA: Slobodan Selinić

Potpuno nova, nekorišćena knjiga.

Naslov Književna diplomatija : međunarodna saradnja jugoslovenskih pisaca od sredine pedesetih do kraja sedamdesetih godina 20. veka / Slobodan Selinić
Ostali naslovi Literary Diplomacy
Vrsta građe naučna monografija
Jezik srpski
Godina 2019
Izdavanje i proizvodnja Beograd : Institut za noviju istoriju Srbije, 2019 (Beograd : Čigoja štampa)
Fizički opis 426 str. ; 21 cm
Zbirka Biblioteka Studije i monografije / Institut za noviju istoriju Srbije, Beograd ; knj. br. 111
ISBN 978-86-7005-153-9 (broš.)
Napomene Tiraž 150
Na koricama autorova slika i beleška o njemu
Napomene i bibliografske reference uz tekst
Conclusion : Literary Diplomacy.
Bibliografija: str. 399-406
Registar.
Predmetne odrednice Književnici -- Jugoslavija -- 20v
Jugoslavija -- Kulturna saradnja -- 20v
Jugoslavija -- Kulturna istorija -- 20v

Diplomatska istorija socijalističke Jugoslavije je istoriografsko područje koje se dinamično razvija. Osim političkih i diplomatskih odnosa, koji se nalaze u fokusu istraživača, istoričari su obrađivali čitav niz tema iz vojnih, kulturnih, naučnih i ekonomskih veza Jugoslavije sa inostranstvom. Naučno znanje se neprekidno širi, popunjavaju se istoriografske beline, otvaraju se nove teme i pitanja. Jedno takvo „novo“ istraživačko polje koje do sada nije bilo u fokusu istoričara jeste „književna diplomatija“. Ova oblast, koja se – kako joj samo ime kaže – nalazi na „preseku“ diplomatije i književnosti, spada u domen onoga što se naziva „kulturnom diplomatijom“. Sveukupan pogled na „književnu diplomatiju“, odnosno međunarodnu književnu saradnju socijalističke Jugoslavije u četvrt veka dugom periodu, od sredine pedesetih do kraja sedamdesetih godina 20. veka, pruža nam nova monografija dr Slobodana Selinića, višeg naučnog saradnika Instituta za noviju istoriju Srbije. Odmah treba istaći da je dosadašnje bavljenje kako spoljnom politikom tako i različitim segmentima unutrašnje politike socijalističke Jugoslavije dalo autoru dobru osnovu i učinilo ga „kvalifikovanim“ da se na uspešan način uhvati ukoštac sa jednom ovako složenom problematikom. Razlozi i opravdanost za bavljenje temom iz naslova knjige, prema rečima autora, nalaze se u tome što je književna saradnja bila „ne samo kulturno već i prvorazredno političko pitanje“ za socijalističku Jugoslaviju. Čitajući knjigu vidimo da je književnost doživljavana kao „most“ koji je trebalo da povezuje i zbližava narode, a bila je i kanal kojim su se promovisale ideje koje su bile važne za režim i slale se određene poruke. Osim toga, promocijom jugoslovenske književnosti je posredno reprezentovana i popularizovana i sama Jugoslavija. Dakle, u periodu na koji se odnosi monografija književnost je bila „produžena ruka jugoslovenske spoljne politike“.