ISBN: Ostalo
Autor: Domaći
Godina izdanja: K50
Jezik: Srpski
Oblast: Tenis

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju!

Tenis je sport sa reketima koji igraju dva igrača (singl) ili dva tima od po dva igrača (dubl). Igrači koriste reket za tenis da bi prebacili lopticu u protivnički deo terena preko mreže koja se nalazi na sredini terena. Počeo je da se igra u Engleskoj u 19. veku. Vrlo brzo je počeo da se širi po zemljama u kojima se govori engleski jezik, i to najviše među višim staležom. Tenis je danas Olimpijski sport i igraju ga svi ljudi, nezavisno od društvenog statusa. Pravila igranja su ista još od 90-ih godina 19. veka. Izuzetak je uvođenje taj-brejka (engl. tie-break = „prelom“ izjednačenja) 70-ih godina 20. veka. Tenis je veoma popularan sport koji prate milioni ljudi, a posebno četiri Grend slem turnira (Grand Slam Tournaments).

Grci i Rimljani su imali igre loptom, koje su kasnije prihvatili Francuzi.[1] Jednu igru su nazivali Jeu de Paume („že d pom”), što je preteča današnjeg tenisa. Neki stručnjaci smatraju da je ova igra ponikla u Egiptu i Persiji, a da se igrala i kod Arapa, pre Karla Velikog. Oko 1300. godine bila je takođe poznata pod imenom la bud, a u toku 14. veka igrala se u celoj Francuskoj.[2] Luj X je umro od nazeba, koji je dobio igrajući ovu igru.[3] Za tenis se kaže da je kraljevska igra, jer su francuski i engleski kraljevi pokazivali veliko interesovanje za ovu igru.[4]

U Francuskoj se smatralo da je Anri II Valoa najbolji igrač tenisa, a kasnije je Luj XIV imao stalno osoblje, koje se brinulo o njegovim teniskim igralištima.

Tenis, kao ime igre prvi put se javlja u knjizi objavljenoj 1400. godine. Engleski kralj Henri VIII sagradio je 1529. godine u Hampton Kortu svoje tenisko igralište, na kome se i danas igra tenis.[5] Tu prvobitnu verziju tenisa mnogi nazivaju realni tenis. Izraz tenis potiče od francuskog glagola tenir (imperativ, mn.) što znači „držite”, odnosno srednjoengleskog pojma tenes tj. tenetz.[6][7]

Mnogi teniski istoričari smatraju da moderni tenis potiče iz perioda između 1859. i 1865. godine, kada su Hari Džem i Augurio Perera izumili novu igru s reketima, koja je znatno nalikovala badmintonu. Oni su 1872, s dvojicom kolega, osnovali prvi teniski klub u svetu, dok se prvi teniski turnir spominje 23. jula 1884. u Šrabland Holu.


Prvi teniski teren u Vranju, 1924. godina
Moderni tenis potiče iz Velike Britanije, još iz kasnog 19. veka. Nosio je prvobitni naziv lawn tennis, što bi označavalo „tenis na aprilaaku”.[8] Ubrzo je stekao veliku popularnost u Evropi, a kasnije i u celom svetu.[9][10] Tenis je olimpijski sport i igraju ga i mlađe i starije generacije. Pravila tenisa nisu bitno izmijenjena još od kasnih 1890-ih. Jedine dve značajne izmene dogodile su se nakon 1970. godine. Prihvaćeno je novo pravilo (tie breaker) za određivanje pobednika seta, te nova tehnologija koja omogućava igračima da opozovu sudijsku odluku (challenge) i pregledaju ponovljeni snimak kretanja loptice na terenu, ukoliko smatraju da je udarac bio ispravan. Tenis mnogi prate uživo ili putem televizije i drugih medija. Najviše posećeni a ujedno i najprestižniji teniski turniri su Grand Slam turniri, koje čine otvorena prvenstva: Australije (Australian Open), Francuske (French Open ili Roland Garros), Velike Britanije (Vimbldon) i Sjedinjenih Američkih Država (US Open).

U SAD tenis je došao preko Bermuda 70-ih godina 19. veka. U Bosni i Hercegovini tenis se počeo igrati posle 1885. godine. Komercijalnim pritiskom na tenisere, počela je Open era u tenisu, koja traje od 1968. godine pa do danas. Open era je naziv za novi period tenisa, u kojem se svi dobri igrači mogu takmičiti na svetskim turnirima i u kojem se najbolji svetski igrači profesionalno bave ovim sportom. Teniseri i teniserke, koji se odluče za profesionalnu karijeru, potpisuju ugovore sa sponzorima koji im omogućavaju mnoge beneficije.

Radmilo Armenulić (Beograd, 1940), je bivši srpski i jugoslovenski teniser i teniski trener.[1]

Biografija
Rođen je 1940. godine u Beogradu, a karijeru počeo u Teniskom klubu Partizan. Bio je prvak države u mlađim kategorijama i igrao u Galea kupu - reprezentacija do 21. godine. Posle konflikta sa selektorom otišao je u Nemačku, gde je kao igrač i trener imao zavidnu karijeru. Bio je trener pokrajine Niderzahsen, a najviše vremena (12 godina) proveo je u Ofenbahu. Armenulić je bio i savezni kapiten sa najdužim stažom u istoriji jugoslovenskog i srpskog tenisa, a prema nekim informacijama i u svetu - 17 godina i tri meseca (1979—1997).[1] Vremenom je oformio državni tim koji je bio najuspešniji jugoslovenski teniski sastav u istoriji Dejvis kupa, a činili su ga Slobodan Živojinović, Goran Prpić, Bruno Orešar, Goran Ivanišević. Tri puta su bili prvaci Balkana, tri puta treći na svetu za igrače do 21. godine u Galea kupu, tri puta u polufinalu svetske grupe Dejvis kupa (1988, 1989, 1991), a šest godina jugoslovenski teniski tim sa Armenulićem na čelu bio je među osam najboljih na svetu.[2]

Njegova prva supruga bila je pevačica Silvana Armenulić, sa kojom ima ćerku Gordanu, a već godinama je u braku sa poznatom glumicom Mirom Peić.