ISBN: Ostalo
Godina izdanja: K124
Oblast: Slikarstvo
Jezik: Srpski
Autor: Strani

U dobrom stanju!

Spoljasnjost kao na fotografijama, unutrasnjost u dobrom i urednom stanju!

Izdavač: Jugoslavija - Beograd,
1969. god.
Tvrd povez sa zaštitnim omotom, 21,5 cm.
334 str. Ilustrovano

Pariska škola se odlikovala revolucionarnošću, stalnim avangardističkim težnjama i smelošću u eksperimentisanju, što je omogućilo mnogim slikarima raznih nacionalnosti da pronađu nove puteve i da svojim delima obogate slikarske pravce, teme i tehniku. Knjiga sadrži 123 reprodukcije u boji i 189 crno - belih fotografija.


Bernard Dorival, rođen 14. septembra 1914. u Parizu i umro 11. decembra 2003. u Thiaisu, je istoričar umetnosti i francuski kritičar umetnosti.

Postavljen za pomoćnika kustosa Nacionalnog muzeja moderne umetnosti 1941. godine, zajedno sa Jean Cassouom doprineće obogaćivanju savremenih slikarskih kolekcija. Organizovao je brojne retrospektivne izložbe slikara iz 20. veka. U isto vreme predavao je u Ecole du Louvre od 1941. do 1965. godine, gde je sukcesivno držao stolice u istoriji modernog francuskog slikarstva i istoriji drevnog francuskog slikarstva.

Iako je još uvek kustos u muzeju moderne umetnosti, odgovoran je za organizaciju Nacionalnog muzeja štala Port-Roiala.

Bernard Dorival napisao je 1976. katalog raisonne Philippe de Champaigne.

Detinjstvo
Bernard Dorival rođen je u okruženju kolekcionara i umetnika. Porodica njegove majke Suzanne Beurdelei (1889-1943) stekla je bogatstvo oko 1830. [ref. željeno]: porijeklom iz Burgundije, njegov trisaieul, Jean Beurdelei (1772-1853), koji se u Rusiji oglašavao kao domaćica, skroman je tapetar i trgovac namještajem u rue Saint-Honore, kad je zahvaljujući nasljeđu koju je Englez napravio svojoj deci, on može da kupi Hanoverski paviljon. Tamo je 1840. godine njegov sin Louis-Auguste-Alfred Beurdelei (1808-1883) postao `trgovac radoznalošću`. Postao je važan trgovac umetninama, što pokazuje i devet prodaja koje je organizovao, u Parizu ili Londonu, između 1846. i 1868. godine. U isto vreme, bio je istaknuti proizvođač umetničkih kabineta, koji je dobio medalju zlato na Univerzalnoj izložbi 1867. [ref. željeno].

Kada je umro, njegove umetničke zbirke bile su raštrkane tokom četiri prodaje. Njen sin, Alfred Beurdelei (1847-1919), poznati je proizvođač bronza i kabineta [ref. željena], čija se dela dive na Univerzalnim izložbama u Amsterdamu (1878) i Parizu (1889). Takođe je strastveni kolekcionar slika i crteža, specijalizovan posebno za `male majstore` 19. veka. Po smrti svoje supruge 1895. zatvorio je fabriku u kojoj je prodavao modele i oteo oko 11.000 crteža i umetničkih dela1. Oženjen 1899., obnovio je ogromnu kolekciju slika, crteža i printova, koji su mu rasečeni tokom devetnaest prodaja između 1920. i 1922. godine. Sin rođen iz drugog braka, Marcel (1899-1978) , advokat u Državnom savetu i na Kasacionom sudu, kupuje mali deo zbirke svog oca i odlučuje da ga dovrši [ref. željeno]. Pod uticajem svog nećaka Bernarda otvorio ga je modernosti, naročito apstraktnom [ref. željeno].

Poput porodice Beurdelei, porodica Dorival je formirala parisku porodicu u nekoliko generacija [ref. željeno], ali finansijski je skromniji [ref. željeno]. Jedan od Bernardovih ujaka, Geo Dorival, poznati je dizajner plakata [ref. željeno], koji će kroz svoj brak postati direktor umetnosti i mode (vidi nacionalnu arhivu F / 7/15299). Njegov otac, Andre (1886-1956), osvojio je prvu nagradu za klavir na Pariškom konzervatoriju3. Mora da okonča svoju solo karijeru kada se oženi. U stvari, Bernard ga nije poznavao sve do 1919, na kraju rata u koji je bio mobilizovan, ranjen i potom dugo lečen.

Otac Bernarda Dorivala ostaje u muzičkom svetu, jer brine o turnejama u inostranstvu zbog prvih nagrada Pariskog konzervatorija. Andre Dorival je voleo francusku i nemačku muziku. Njegov Bog je bio Richard Vagner (lična interpretacija). Bio je prijatelj Andrea Messagera i Mauricea Ravela [ref. željeno]. Bernard Dorival naslijedio je muzičke ukuse svog oca, izuzev Vagnera. Ali takođe je cenio Offenbach i kompozitore 20. veka.

Bernard svoju ljubav prema planinama duguje i svom ocu. Andre Dorival boravio je prvi put u Saint-Gervais-les-Bains 1904. Kasnije je postao predsednik sekcije Pariz-Chamonik u Francuskom alpskom klubu [ref. željeno] i svake godine do 1955. godine, godinu pre njegove smrti, čim je stigao u Saint-Gervais u vreme praznika, popeo se na Mont-Blanc i pregledao različita skloništa kojima upravlja Alpski klub [ref. željeno]. Sestra Bernarda Dorivala Janine (1920–2010) bila je kuma jednog od ovih skloništa....