ISBN: Ostalo
Godina izdanja: 1968
Jezik: Srpski
Autor: Strani

Autor - osoba Neto, Agostinjo, 1922-1979 = Neto, Agostinho, 1922-1979
Naslov Očiju bez suza / Agostinjo Neto ; [s portugalskog preveo Dragan Blagojević]
Vrsta građe poezija
Ciljna grupa odrasli, opšte (lepa književnost)
Jezik srpski
Godina 1968
Izdavanje i proizvodnja Beograd : Kultura, 1968 (Beograd : Kultura)
Fizički opis XIX, 142 str. : ilustr. ; 21 cm
Drugi autori - osoba Andrade, Fernando Costa, 1936-2009 (autor dodatnog teksta)
Blagojević, Dragan, prevodilac (prevodilac)
Napomene Prevod dela: Com os alhos secos
Tekst uporedo na portug. i srp. jeziku
Agosthino Neto, o perfil e a poesia / Fernando Costa ; Agostinjo Neto, lik i poezija / Fernando Kosta Andrade: str. VI-XIX
Objašnjenja pojedinih reči i izraza: str. 139-140.

Agostinjo Neto (1922–1979) bio je angolski pesnik, lekar i političar, jedna od ključnih figura afričkih književnosti XX veka i centralni simbol angolske borbe za oslobođenje. Rođen u selu Kaxikama, školovao se u Luandi i Portu, gde je završio medicinu, istovremeno se sve snažnije uključujući u antikolonijalni pokret. Zbog političkog delovanja više puta je hapšen od strane portugalskog režima, a njegova poezija, protkana iskustvom zatvora, progonstva i nacionalne borbe, postala je glas potlačenog naroda koji se bori za dostojanstvo. Neto je bio jedan od osnivača MPLA i nakon sticanja nezavisnosti 1975. godine postao prvi predsednik Angole, ali je do kraja života zadržao identitet pesnika čiji je izraz neodvojiv od političke i etičke odgovornosti.

Njegovo pesništvo obeležava snažna emocija, jednostavan i istovremeno duboko simboličan izraz, ritam koji prepliće usmene tradicije, modernističke postupke i politički naboj. Neto piše o patnji naroda pod kolonijalnom represijom, o poniženju, o raseljavanju i strahu, ali i o nadi, solidarnosti i neumoljivom pulsu života koji nadvladava razaranje. Njegove pesme često imaju ritam marša, elegije ili litanije, a jezik je zbijen i čist, lišen ornamentike, prožet empatijom i toplinom. U njegovom radu prepoznaje se spona između lirskog i kolektivnog, između ličnog bola i istorijskog trenutka, pa se zato Neto smatra jednim od najvažnijih glasova afričke poezije oslobođenja. Njegove zbirke, poput „Sagrada Esperança“, ostale su temelj modernog angolskog identiteta i ogledalo borbe koja se vodi jezikom, ne kao oružjem, nego kao dokazom postojanja i dostojanstva.

MG P50