Godina izdanja: Ostalo
ISBN: Ostalo
Autor: Domaći
Jezik: Srpski

Odabrao Čedomir Minderović
Ilustracije Nikolaj Pirnat
Korice Đorđe Andrejević Kun

Odlično očuvano




Antologija pesama o NOR-u
priredio Č. Minderović


Đorđe Andrejević Kun (Vroclav, 31. mart 1904 — Beograd, 17. januar 1964) bio je srpski slikar i grafičar, učesnik Španskog građanskog rata i Narodnooslobodilačke borbe i član Srpske akademije nauka i umetnosti.

Đorđe Andrejević Kun
Đorđe Andrejević Kun.jpg
Đorđe Andrejević Kun slikar
Datum rođenja
31. mart 1904.
Mesto rođenja
Vroclav, Pruska
Nemačka Nemačko carstvo
Datum smrti
17. januar 1964. (59 god.)
Mesto smrti
Beograd, SR Srbija
SFR Jugoslavija
Supruga
Nada Andrejević Kun
Član KPJ od
1939.
Učešće u ratovima
Španski građanski rat
Narodnooslobodilačka borba
Služba
Internacionalne brigade
NOV i PO Jugoslavije
Odlikovanja
Orden zasluga za narod sa zlatnim vencem
Orden bratstva i jedinsta
Orden rada sa crvenom zastavom
Orden za hrabrost
Partizanska spomenica 1941.
Biografija Uredi

Rođen je 31. marta 1904. godine u mestu Vroclav u Poljskoj, tada Nemačko carstvo, u porodici Veljka Andrejevića Kuna i žene mu Gertrude, kao četvrto od ukupno petoro dece. Otac Veljko je bio grafički majstor i pre nego što je došao u Nemačku, tu je izučio i graverski zanat. Postao je graver u jednom od najboljih grafičkih preduzeća u Nemačkoj i tako uspeo da spoji zanat i veliku naklonost prema umetnosti. Ispostavilo se da je i jedno i drugo preneo na svoga sina Đorđa. Umetničku crtu u malom Đorđu prvi je otkrio njegov berlinski učitelj gospodin Štrajh. Đorđe je sa porodicom došao u Beograd 1914, gde je završio štamparski zanat 1920, a zatim učio slikarstvo na Umetničkoj školi u Beogradu 1920—1925.

Zahvaljujući dobrotvoru beogradskom trgovcu Iliji Rankiću, Đorđe Andrejević Kun dobija stipendiju za slikarsko usavršavanje u Italiji. Boravio je u Veneciji, tamo je učio, slikao, obilazio muzeje i galerije – a zatim isto to u Firenci, Milanu i Rimu. U Italiji je proveo dve godine pred platnima velikih majstora renesanse i baroka Mikelanđela, Ticijana, Veronezea, Tintoreta. Nakon Italije, Đorđe je nastavio studije u Parizu, gde je proučavao savremene umetnike Sezana, Modiljanija i bugarskog slikara Paskina, ali je i pronašao sebe tj. svoj stil. U Parizu je prodao svoje prve slike, koje se i danas čuvaju u privatnim zbirkama.


Krvavo zlato: 28 originalnih drvoreza Đ. Andrejevića-Kuna iz umetničke zbirke Muzeja rudarstva i metalurgije Bor, Galerija Muzeja rudničko-takovskog kraja, Gornji Milanovac, mart 2011. godine, katalog izložbe
Kun je krajem februara 1931. godine imao prvu samostalnu izložbu, na kojoj su preovladavale dve njegove glavne teme: mrtva priroda i autoportret. Te iste godine mladi Kun (imao je 27 godina) na anonimnom konkursu za grb Grada Beograda, na kome je učestvovalo 56 umetnika iz Jugoslavije, dobija prvu nagradu. Taj grb je i danas zvanični grb Beograda. Prelom u Kunovom stvaralaštvu nastaje 1934. godine, kada je održan svetski kongres pisaca u Moskvi na kome je izrečen pojam „socijalistički realizam”. Tim pojmom je označeno da tema umetničkog dela treba da bude svakodnevica radnika, kako bi im umetnost pomogla u borbi protiv klasnog neprijatelja. S obzirom da je Kun po političkoj orijentaciji bio levičar, vratio se grafici kao najpogodnijem umetničkom medijumu za ostvarenje tih zahteva. Kako sve to izgleda u životu, videlo se već iste godine na Prvoj grafičkoj izložbi, pokrenutoj s namerom da javnost sazna mogućnosti grafičke veštine. U tom periodu izdaje mapu grafika pod nazivom „Krvavo zlato“ sa tematikom iz radničkog života. Iz Španije, kuda je otišao da se s tamošnjim patriotama bori protiv fašizma u Internacionalnim brigadama, doneo je mapu grafika „Za slobodu”.

U Drugom svetskom ratu bio je od početka do kraja. Posle oslobođenja objavio je mapu crteža „Partizani”. Poznat je po monumentalnim realističnim kompozicijama i grafičkim mapama u kojima je prikazao zločine okupatora u vreme Drugog svetskog rata i motive iz obnove i izgradnje zemlje. Tvorac je idejnih rešenja za ordenje i grb nove jugoslovenske države formirane 1943. godine na Drugom zasedanju AVNOJ-a u Jajcu. Bio je profesor Akademije likovnih umetnosti u Beogradu i rektor Umetničke akademije.[1][2][3]

Ilustrovao je i opremio brojna književna dela: (Žena u košulji, Kolona, Crvene ribe, Riba na belom...) Na njegov rad uticali su Georg Gros i Frans Maserel.

Umro je 17. januara 1964. godine u Beogradu.

Priznanja Uredi

U toku života i rada Đorđe Andrejević Kun je dobio mnoga priznanja, a najznačajnija su:

Nagrade Uredi
1931. Prva nagrada za grb Beograda,
1940. Nagrada za grafiku Državne štaparije u Beogradu,
1947. Prva nagrada za grafiku Komiteta za kulturu i umetnost vlade FNRJ,
1949. Prva nagrada za slikarstvo Predsedništva vlade FNRJ,
Odlikovanja Uredi
Partizanska spomenica,
Orden zasluga za narod prvog reda,
Orden za hrabrost.
Orden rada prvog reda
Galerija Uredi


Grb Grada Beograda, rad slikara Đorđa Andrejevića Kuna (1931)


Grb Socijalističke Republike Srbije (1947–2004)


Grb Socijalističke Federativne Republike Jugoslavije, zajednički rad Đorđa Andrejevića Kuna i Antuna Augustinčića


Spomenik-mozaik „Revoluciji“ u Ivanjici


Kujna br. 4

Social graph by Đorđe Andrejević-Kun 1978 Yugoslavia stamp.jpg
Reference








Tags:
Partizanska lirika poezija pedme revolucije komunizam grafika ratne teme