Godina izdanja: Ostalo
ISBN: Ostalo
Jezik: Srpski
Autor: Strani

DEKAMERON - Đovani Bokačo
100 pripovedaka svih 10 dana
Remek delo najvećeg italijanskog pisca srednjeg veka, u luksuznom izdanju, kojim je obogatio i zadužio svetsku književnu baštinu.

Dekameron je zbirka od sto novela, koje deset mladih ljudi priča u toku deset dana. To je himna slobodnom i nagonskom životu, bez etičkih religioznih i filozofskih ograda.

Ovo delo predstavlja veliki vašar psiholoških zapažanja proisteklih iz tanane ljubavi prema čoveku i njegovim strastima, opisanim sa velikim realizmom, tkanim senzualnimi bombastim nitima, ali istovremeno bistrim i biranim rečima, do te mere da je malo takvih primera u svetskoj književnosti...

Značaj Dekamerona jeste i u tome sto su karakteri ljudi što je Bokaco opisivao, slika čoveka uopšte, u svim istorijskim i vremenskim razdobljima, pa samim tim i savremenog čoveka uopšte. To je jedan od bitnih razloga sto je ovo delo preživelo proveru vremena i rado se čita i danas...

*** O Autoru ***

Đovani Bokačo, jedan od najznačajnijih pisaca humanizma, rođen je 1313. godine, najverovatnije u Čertaldu, kao vanbračno dete imućnog trgovca Bokačina di Kelina. Mladost je proveo u Napulju, gde se školovao i započeo svoj književni razvoj. Kada se pojavila crna kuga 1348. godine, Bokačo se nalazio u Firenci. Od kuge su umrli njegov otac i maćeha, i tada je Bokačo ostao na čelu roditeljskog doma. Nakon 1348. godine, književna slava i društveni položaj počeli su da mu donose različita priznanja od firentinske Komune. Pisac se tokom sledeće decenije bavio raznim zvaničnim, diplomatskim poslovima. Veoma veliki uticaj na Bokačov duhovni razvoj i književni rad imao je Petrarka, sa kojim se Bokačo upoznao 1350. godine u Firenci, i sa kojim je ostao prijatelj do kraja života. Propast zavere u decembru 1360. godine, u koju su bile umešane ličnosti veoma bliske Bokaču izmenila je političke odnose unutar firentinske Komune. U tom periodu Bokačo je udaljen od javnih obaveza. Razočaran prevarama i intrigama u gradskom političkom životu pisac se povukao u Čertaldo, gde je učio i meditirao. U novoj fazi političke napetosti, Bokačo je dobio nova javna zaduženja. Od velike važnosti bila je njegova poslanička misija, od avgusta do novembra 1365. godine, koja je papi Urbanu V donela podršku Firence za povratak papskog dvora u Rim. U proleće 1371. godine vratio se u Čertaldo sa svog poslednjeg putovanja u Napulj, i tu je živeo u oskudici, bolestan, među svojim knjigama. Godine 1373. firentinska Komuna ga je pozvala da u crkvi San Stefano di Badija javno čita i tumači Danteovu Komediju. Umro je u Čertaldu 21. decembra 1375. godine.


;Remek delo najvećeg italijanskog pisca srednjeg veka Delo koje je neka vrsta rezimea srednjevekovne pripovetke, lucidnih zapazanja proisteklih iz tanane ljubavi prema čoveku i njegovim strastima.

Kultura 738 str