Jezik: Srpski
ISBN: Ss
Godina izdanja: Ss
Autor: Strani

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju!


Habsburška Monarhija (njem. Habsburgermonarchie), nekad i Austrijska Monarhija (njem. Österreichische Monarchie) ili Dunavska Monarhija (njem. Donaumonarchie), naziv je koji se odnosi na područja kojima je vladala austrijska grana dinastije Habsburg, a potom, od 1745. do 1918., i nasljednici iz dinastije Habsburg-Lothringen. Glavni grad bio je Beč (od 1583. do 1611. Prag). Monarhija se od 1804. do 1867. nazivala Austrijsko Carstvo, a od 1867. do 1918. Austro-Ugarska. U prethodnim razdobljima nije imala službenog zajedničkog naziva, nego je bila riječ o većem broju zemalja koje je ujedinjavala osoba vladara.

Habsburška Monarhija svoje početke nalazila je oko dvorca Habsburg u današnjoj Švicarskoj, a kasnije se razvila oko habsburških nasljednih zemalja (uglavnom današnja Austrija i Slovenija), koje su Habsburzi stekli od 1278. Monarhija je narasla uz pomoć ženidbi i ratova, a osobito je polet doživjela nakon Maksimilijana I, Karla V i Ferdinanda I koji je izabran i kraljem Češke i Hrvatsko-Ugarskog Kraljevstva. Od tog trenutka vladari Habsburške Monarhije ponekad su izravno vladali i polovicom Europe.



Alan Džon Persival Tejlor FBA (25. mart 1906 – 7. septembar 1990) britanski je bio istoričar koji se specijalizovao za 19. i 20. vek evropske diplomatije. Novinar i televizijski voditelj, on je postao poznat milionima putem svojih televizijskih predavanja. Njegova kombinacija akademske strogosti i popularnog privlačenja navela je istoričara Ričarda Overija da ga opiše kao „Makolej našeg doba”.[1]

Život
Detinjstvo i mladost
Tejlor je rođen 1906. godine u Birkdejlu u Sautportu, koji je tada bio deo Lankašira. Njegovi imućni roditelji držali su se levičarskih stavova, što je i on nasledio. Oba njegova roditelja, Persi Lis i Konstans Samner (Tompson) Tejlor, bili su pacifisti koji su se glasno protivili Prvom svetskom ratu, i poslali su svog sina u kvekerske škole kao način protesta protiv rata. Te škole su uključivale školu Dauns u Kolvolu i Butam školu u Jorku.[2][3][4] Džefri Baraklo, savremenik iz Butam škole, sećao se Tejlora kao „najzaplenjujuće, podsticajne, vitalne ličnosti, žestoko antiburžoaske i antihrišćanske”.[5] Godine 1924, on se upisao na Orijel koledž u Oksfordu, da studira modernu istoriju.

U 1920-im, Tejlorova majka, Konstans, bila je članica Kominterne, dok je jedan od njegovih ujaka bio osnivački član Komunističke partije Velike Britanije. Konstans je bila sifražetkinja, feministkinja i zagovornica slobodne ljubavi koja je praktikovala svoje učenje nizom vanbračnih afera, ponajviše s Henrijem Sarom, komunistom koji je na mnogo načina postao Tejlorov surogatni otac. Tejlor je u svojim sećanjima spomenuo da je njegova majka bila dominantna, dok je njegov otac uživao u tome da je ogorčava sledeći svoje sopstvene puteve. Tejlor je imao blisku vezu sa svojim ocem i uživao je u očevoj nastranosti. Samog Tejlora je u Komunističku partiju Velike Britanije regrutovao prijatelj porodice, vojni istoričar Tom Vintringam, dok je bio u Orijelu; član je bio od 1924. do 1926. godine. On je raskinuo sa partijom oko onoga što je smatrao njenim neefikasnim stavom tokom Generalnog štrajka 1926. godine. Nakon odlaska, bio je žestoki pristalica Laburističke stranke do kraja života, ostajući član preko šezdeset godina.[6] Uprkos svom raskidu sa Komunističkom partijom, on je posetio Sovjetski Savez 1925, i ponovo 1934. godine.

Akademska karijera
Tejlor je diplomirao u Okfordu 1927. Nakon što je kratko radio kao pravni činovnik, započeo je postdiplomski rad, odlazeći u Beč da bi proučio uticaj Čartističkog pokreta na Revoluciju iz 1848. Kada se ispostavilo da ta tema nije održiva, prešao je na proučavanje pitanja ujedinjenja Italije tokom dvogodišnjeg perioda. To je rezultiralo njegovom prvom knjigom, Italijanski problem u evropskoj diplomatiji, 1847–49, objavljenoj 1934. godine.[5]

Mančesterske godine
Tejlor je predavao istoriju na Univerzitetu u Mančesteru od 1930. do 1938. godine.[7] On je sa suprugom prvo živio u neopremljenom stanu (pre nego što su uspeli da pribave nameštaj) na gornjem spratu kuće iz osamnaestog veka nasuprot ulaza u Didsberi park zvane Lajms na ulici Vilmslou 148, na južnom kraju sela Didsberi.