Godina izdanja: 1997. Sretenski Manastir Moskva
ISBN: Nikolaj II Aleksandrovič ROMANOV-foto monografija
Jezik: Ruski
Autor: Strani

Car Mučenik Nikolaj Aleksandrovič Romanov *5238*01-2022
foto monografija
izdavač: Sretenski Manastir Moskva 1997.g ,sa blagoslovom Svetog Patrijarha Moskovskog Alekseja II
Povez broš, 32.strane, ruski jezik, ilustrovana cb.foto kraljevske porodice Romanovih,format: 26 x 20. cm, težina 110.grama
stanje: vrlo očuvana- nema ispisivanja
Nikolaj II Aleksandrovič
Datum rođenja 18. maj 1868., Mesto rođenja Carsko Selo
, Ruska Imperija, Datum smrti 17. jul 1918. (50 god.), Mesto smrti Jekaterinburg
Ruska Sovjetska Federativna Socijalistička Republika Ruska SFSR
Dinastija Romanov
Otac Aleksandar III Aleksandrovič
Majka Marija Fjodorovna
Supružnik Aleksandra Fjodorovna
Potomstvo Olga Nikolajevna, Tatjana Nikolajevna, Marija Nikolajevna, Anastasija Nikolajevna, Aleksej Nikolajevič
imperator sveruski, kralj Poljske i veliki knez Finske
Period 1. novembar 1894. — 15. mart 1917.
Prethodnik Aleksandar III Aleksandrovič
Naslednik kraj imperije, funkcija ukinuta
Čin pukovnik
Potpis Nicholas II Signature.svg
Imperial Monogram of Tsar Nicholas II of Russia.svg
Nikolaj II Aleksandrovič (rus. Николай II Александрович; Carsko Selo, 6/18. maj 1868 — Jekaterinburg, 17. jul 1918) bio je poslednji imperator sveruski, kralj Poljske i veliki knez Finske. Vladao je od 20. oktobra/1. novembra 1894. do 2/15. marta 1917. godine. Krunisan je 1896. godine. Vladavinu je okončao abdikacijom tokom Februarske revolucije.
Bio je sin i naslednik Aleksandra III i Marije Fjodorovne, danske princeze Dagmar prije udaje. Supruga mu je bila Aleksandra Fjodorovna sa kojom je imao petoro dece, četiri kćeri i jednog sina.
Car Nikolaj II sa porodicom
Period njegove vladavine obeležen je ekonomskim razvojem Rusije i istovremeno porastom socijalno-političkih protivrečnosti i revolucionarnih pokreta koji su doveli do Ruske revolucije (1905) i Oktobarske revolucije (1917). U spoljnoj politici vodio je politiku ekspanzije na Daleki istok gde je vodio rat sa Japanom. U Prvom svetskom ratu priključio se bloku Sila antante.
Spomenik caru Nikolaju II u Beogradu
Odrekao se prestola u jeku Februarske revolucije (1917) i od tada se nalazio pod kućnim pritvorom zajedno sa porodicom u Carskoselskom dvorcu. U leto iste godine, odlukom Privremene vlade, sa porodicom je upućen u Tobolsk. U proleće 1918. godine boljševici su ga prebacili u Jekaterinburg gde su ga i streljali 17. jula 1918, zajedno sa porodicom i četvoro slugu.
Imperatora Nikolaja II Aleksandroviča Romanova kanonizovala je 1. novembra 1981. godine Ruska pravoslavna zagranična crkva koja tada nije bila u jedinstvu sa Moskovskom patrijaršijom. Devetnaest godina kasnije, 2000. godine, i pomesna Ruska pravoslavna crkva ga je kanonizovala zajedno sa suprugom i decom. Proglašeni su za mučenike.