Godina izdanja: Ostalo
ISBN: Ostalo
Autor: Domaći
Vrsta: Eseji i kritike
Jezik: Srpski

Lepo očuvano

Rad - Beograd, 1986.


Clinamen, Iz elemenata uvoda u fantastičku metafiziku, Autorizovani apokrif: Apograf, Autogrif - Borhesu, San o poreklu književnosti, Pitanje putanje, Specula speculi, Vrtovi
Autor razlaže i slaže fantazije, razgrće fantastičku metafiziku počev od Borhesa, ispisuje lavirinte, ogledala, vrtove


Rođen je 13. decembra 1946. godine u Zrenjaninu, gde je završio osnovno i srednje obrazovanje. Dolaskom u Beograd na studije, započinje njegova i urednička karijera, od biltena Tehnološkog fakulteta, preko lista beogradskih studenata Student, kasnije do časopisa (Delo, Književna reč, Gradac...) i izdavačkih kuća (Rad, Službeni glasnik...).

Svojevremeno je zbog tekstova u Studentu privođen i osuđivan a list zabranjivan ili povlačen iz prodaje i spaljivan od strane tadašnje vlasti. I kao urednik časopisa Delo bio je često pod prismotrom, i saslušavan od strane ondašnje političke policije. Uprkos političkim pretnjama i zabranama, uz ostalo, priredio je u Srednjoj i Istočnoj Evropi prvo izdanje važnog dela o logorskom sistemu, Solženjicinov Arhipelag Gulag, i to srpsko izdanje je u španskim novinama proglašeno jednim od deset najvažnijih događaja te godine u svetu.

O njegovom književnom delu priređeni su, između ostalog, temati u časopisima Reč (Beograd), Polja (Novi Sad), Ulaznica (Zrenjanin) i Braničevo (Požarevac).

Monografsku studiju o njegovom esejističkom delu napisao je dr Svetislav Jovanov, Jeretik u oltaru, izd. KOV, Vršac, 1994.

Ogledi i kritičkointerpretativni tekstovi o Aćinu nalaze se u autorskim knjigama Vladimira Bitija (Zagreb), Branka Popovića, Marka Nedića, Mihajla Pantića, Radomana Kordića, Saše Hadži Tančića, Tanje Kragujević, Ivane Milivojević, Zorana Slavića, Dragana Velikića, Slađane Ilić, Save Damjanova, Bogića Rakočevića, Aleksandre Mančić i drugih. O njegovim radovima objavljeno je i stotinak studija, osvrta i prikaza u književnim časopisima, listovima, dnevnoj i nedeljnoj štampi, na radiju i televiziji. Kao osobeni izraz književnog poverenja, otvorena pisma u časopisima, a svako je svojevrsni esej za sebe, napisali su mu profesor Sreten Marić, Ivan Lovrenović (Sarajevo), Ljubomir Simović i Jovan Hristić.

Preveo je na srpski više od četrdeset klasičnih i novijih književnih i filozofskih dela sa nemačkog, francuskog i engleskog jezika. Između ostalog preveo je sabrana dela Franca Kafke.[1] Živi i radi u Beogradu. Član je Srpskog književnog društva.[2]

Objavljena dela[uredi | uredi izvor]

Jovica Aćin u Muzeju srpske književnosti u Beogradu.
Priče i eseji zastupljeni su mu u nizu srpskih i stranih antologija, časopisnih izbora i zbornika, a prevođeni su mu i objavljivani u mnogim časopisima u Francuskoj, Italiji, Španiji, Engleskoj, Kanadi, Rusiji, Poljskoj, Ukrajini, Vijetnamu, Sloveniji, Makedoniji, Bugarskoj, Mađarskoj, Grčkoj... Po jednoj od njegovih priča, iz knjige Pročitano u tvojim očima, snimljen je, koncem 2008. godine, i umetnički efektan kratkometražni igrani film (čiji je autor Andrej Aćin).

Knjige priča[uredi | uredi izvor]
Duge senke kratkih senki, u tri izdanja: Svjetlost (Sarajevo) 1991, Draganić (Beograd) 1997. i Ulaznica (Zrenjanin) 2003.
Uništiti posle moje smrti, u dva izdanja: KOV (Vršac) 1993. i Stylos (Novi Sad) 2000.
Leptirov sanovnik, Draganić (Beograd), 1996.
Nezemaljske pojave, Narodna knjiga, 1999.
Lebdeći objekti, Narodna knjiga, 2002.
Ko hoće da voli, mora da umre, Stylos (Novi Sad), 2002.
Mali erotski rečnik srpskog jezika, Stylos (Novi Sad), 2003.
Dnevnik izgnane duše (novela), Stubovi kulture, 2005.
Pročitano u tvojim očima, u dva izdanja: Stubovi kulture 2006. i 2007.
Ušće Okeana, Geopoetika, 2012
Jevanđelje po magarcu, Kulturni centar Novi Sad, 2013.
Knjige eseja[uredi | uredi izvor]
Izazov hermeneutike, DOB (Dom omladine Beograd), 1975.
Paukova politika, Prosveta, 1978.
Šljunak i mahovina, Rad, 1986.
Poetika rastrojstva, Svetovi (Novi Sad), 1987.
Poetika krivotvorenja, Svetovi (Novi Sad), 1991. i Službeni glasnik, 2013.
Gatanja po pepelu, u dva izdanja: Stubovi kulture 1993. i 2003, a treće izdanje u Zagrebu kod izdavačke kuće Antibarbarus, 2009.
Šetnja po krovu (priče i eseji uz sabrane crteže Franca Kafke), Geopoetika, 2007.
Goli pripovedač, KOV (Vršac) 2008. i Službeni glasnik 2011.
Apokalipsa Sad, u tri izdanja: KOV (Vršac) 1995, Rad 2004, Službeni glasnik 2012.
Zajednički radovi sa slikarima, bibliofilska izdanja[uredi | uredi izvor]
Odiseja jedne senke (sa slikama Ljube Popovića), Gradac, 2000.
Goli demoni, nage žene (sa crtežima Milenka Miletića), Rad, 2006.