ISBN: Ostalo
Godina izdanja: 1977
Autor: Domaći
Jezik: Srpski

Autor - osoba Pervić, Muharem, 1934-2011 = Pervić, Muharem, 1934-2011
Naslov Tradicija i kritika / Muharem Pervić
Vrsta građe esej ; odrasli, ozbiljna (nije lepa knjiž.)
Jezik srpski
Godina 1977
Izdavanje i proizvodnja Beograd : Grafos, 1977
Fizički opis 143 str. ; 19 cm
Zbirka Horizonti

Jedno od najključnijih pitanja kojim se Muharem Pervić bavi u ovoj osobitoj knjizi „Tradicija i kritika“ jeste pitanje savremenog položaja vrednosti i istorijske prirode njenih oblika u odnosu na date načine ljudske proizvodnje. U vidokrugu tog danas, kada je reč o kulturnom, još uže: umetničkom i književnom stvaralaštvu, presudnog pitanja, autor uspešno i dalekosežno razmatra odnos tradicionalnog i modernog kao odnos „jedne istorijski zasnovane i motivisane prošlosti i žive ljudske prakse” i utoliko ga je neophodno uvek određivati u konkretnoj situaciji.
Govoreći o starom i novom, Pervić pojam kritike, razume se i umetničke kritike, izvodi iz njenih društvenih funkcija. Može se reći, kritika svoje dijalektičko poreklo vodi iz „društveno-istorijskog procesa u kome se oblici rada prepliću sa jezičkim radom i simboličkom produkcijom uopšte” i treba je razumeti kao društveno-teorijsku praksu. U izgradnji takvog pojma kritike autor, kako bi se očekivalo, neće poći od Marksovih fragmentarnih stavova o umetnosti, već će se okrenuti „materiji koja je odista Marksova”, materiji političke ekonomije. Utoliko se o ovom upečatljivo pisanom radu može govoriti kao o značajnom i nezaobilaznom doprinosu razvijanju „marksističke kritike” u nas.

Muharem Pervić (Ključ, 11. april 1934 – Beograd, 29. jul 2011) bio je srpski esejista, književni i pozorišni kritičar.
Osnovnu školu je završio u Starom Bečeju, gimnaziju u Zrenjaninu, a diplomirao je na katedri za Opštu književnost u Beogradu. Kao student bio je glavni urednik lista „Student” i predsednik Univerzitetskog odbora Saveza studenata Beogradskog univerziteta.
Od 1958. Pervić bio je glavni urednik književnog časopisa „Delo”, u kome je promovisao radove tada mladih, kasnije uglednih srpskih pisaca, pesnika i teoretičara književnosti. Drugi deo života i rada proveo je kao glavni urednik Kulturno-umetničkog programa televizije Beograd.
Jedinstvena je ličnost u srpskoj novijoj kulturnoj istoriji i jedan je od najznačajnijih kritičara u periodu od Drugog svetskog rata do danas. Književnu kritiku i eseje objavljivao je u „Politici” i „NIN-u”, a pozorišnom kritikom i teorijom bavi se od 1958. godine. Kritiku je pretvorio u oblik pozorišnog eseja. Kao književni i pozorišni kritičar učestvovao je u radu brojnih žirija i bio predsednik žirija za izbor dvanaest najboljih srpskih pisaca od 1945. do 1985. godine.
Bio je jedan od priređivača prvog izdanja sabranih dela Ive Andrića i autor više studija i knjiga o jeziku, poetici, pozorištu, književnosti, filozofiji, kao i televizijske serije o posleratnom kulturnom i umetničkom život – „Kako se kalio čelik i ostalo”.
Njegov sin iz braka sa balerinom Lidijom Pilipenko je glumac Igor Pervić, dok je u drugom braku sa producentom Slavicom dobio sinove Nikolu i Miloša.
Preminuo je u Beogradu 29. jula 2011. godine.
Odabrane nagrade
Nagrada Đorđe Jovanović 1977. godine za knjigu „Tradicija i kritika”
Sterijina nagrada 1995. godine za naslov „Volja za promenom”
Povelja za životno delo Udruženja književnika Srbije 2005. godine
Nagrada Fonda „Todor Manojlović“ za moderni umetnički senzibilitet 2007. godine
Tanjugova nagrada „Zlatno pero” za najbolju pozorišnu kritiku o predstavama 41. Bitefa 2007. godine
Dela
Knjige
Tradicija i kritika (1977, Nagrada Đorđe Jovanović),
Pripovedanje i mišljenje (1978),
Premijera (1978),
Svitak po svitak (1988),
Volja za promenom (1995, Sterijina nagrada),
Glumac i njegova braća (2002),
Volšebna Kovačnica (2004),
Jezik sa sedam kora (2004),
Bravo majstore! (2006).
Dođe mi da poludim (2010)
Scenario
Film `Bekstva`, zajedno sa Radošem Novakovićem (1968)
MG32