GLAS I SVEST ŽENE
Moraš da se smeškaš, prvi roman Luise Valensuele (1966) prikazuje život jedne prostitutke sa
empatijom, iz antipatrijarhalne perspective, bez moralisanja ali neumoljivo kritički prema društvu koje
nema mnogo milosti za žene kao što je Klara, prostodušna junakinja sa skromnim snovima o moru i sreći,
koja se na svakom koraku suočava s eksploatacijom i nasiljem.
U ovu tragičnu priču autorka uključuje komične i kič elemente, te predstavlja izuzetno živopisnu galeriju
sumnjivih likova, sitnih kriminalaca i prevaranata koji stoje u suprotnosti s naivnošću junakinje, čija
maštanja o životu i ljubavi odražavaju sentimentalna opšta mesta popularne culture. Ovo je takođe priča
o sporom i mukotrpnom sticanju svesti jedne potlačene žene, a otvoreni kraj romana nagoveštava da je
uspela spoznati slobodu, po prvi put i uprkos svemu.
Luisa Valensuela ovim romanom već najavljuje svoje centralne književne preokupacije, pre svega
zanimanje za rodne teme i kulturni i društveni položaj žena, koje se nalazi u
osnovi njenog poimanja ženskog pisma.
“Na svakoj stranici nalazi se istinsko svetlo, istinska ljubav, istinska sloboda.” Hulio Kortasar