ISBN: Ostalo
Godina izdanja: K5
Jezik: Srpski
Autor: Strani

U dobrom stanju! Korice malo potamnele od starosti, nista starsno unutrasnjost knjige u dobrom i urednom stanju!

Redje u ponudi!

Evropska nagrada za knjizevnost 1989 g.


Julijan Kornhauzer živi u Krakovu. Jedan je od najistaknutijih poljskih pesnika. Istovremeno je romanopisac, esejist, književni kritičar i književni istoričar. Predaje srpsku i hrvatsku književnost na Jagelonskom univerzitetu u Krakovu. Krajem 1968.osnovana je u Krakovu pesnička grupa `Sada` u kojoj su bili Vit Javorski, Adam Zagajevski, Julijan Kornhauzer, Stanislav Stabro, Ježi Kronhold, Ježi Pjontkovski. Najistaknutiji pesnici i kodifikatori stavova, manifesta i teorijskih istupa, bili su Adam Zagajevski i Julijan Kornhauzer. Zalagali su se za `aktuelno viđenje konkretne stvarnosti`, za `nenaivni realizam`, za `razumevanje i napadanje stvarnosti` ...
Napisao je više knjiga sa jugoslovenskom tematikom i priredio antologiju mlade srpske poezije pod naslovom `Nosači rečenica`, 1983.
iz pogovora Petra Vujičića

Julian Kornhauser (rođen 20. septembra 1946. u Glivicama) - poljski pjesnik, prozaist, književni kritičar, esejist, autor dječjih knjiga, stručnjak i prevodilac srpske i hrvatske književnosti, suosnivač književne grupe `Teraz`, profesor humanističkih nauka, profesor na Jagelonskom univerzitetu . Jedan je od najpoznatijih predstavnika poetskog Novog vala iz 1970-ih.

Sin Židova Krakova, Jakuba Kornhausera (1913-1972), zatvorenik logora u Płaszovu, Natzveiler, Neckarelz i Dachau [2] [3] i Małgorzata Glombik iz Chorzov alazaczka (1914-1987) [4]. Diplomirao je u V srednjoj školi u Glivicama. Magistrirao je na Jagiellonskom univerzitetu (1970., srpistiku i hrvatske studije). Tu je 1975. godine doktorirao, 1982. godine je habilitovan (na osnovu knjige Sigalizm: predlog srpske eksperimentalne poezije), a akademski naziv profesora dobio je od predsednika Republike Poljske 1996. godine.

Julian Kornhauser je oženjen poljskom učiteljicom Alicjom Vojna-Kornhauser i ima dvoje djece. Agatina ćerka se 1994. godine udala za Andrzeja Dudu [5] [6]. Njegov sin, dr. Jakub Kornhauser, je književni naučnik, akademski nastavnik na Jagelonskom univerzitetu, prevodilac i pjesnik [7].

Kao posljedica hemoragijskog moždanog udara 2008. godine, prof. Julian Kornhauser pati od afazije i paralize na desnoj strani tela. Povukao se iz profesionalnog i kreativnog rada, kao i iz javnog života [8] [9]. Posle višegodišnje tišine 2015. godine, objavio je dve pesme u `Tvorczosć` mesečno (br. 12): Stanislavu Baranczaku i Povidłi [10].

Karijera
Na Institutu za slavistiku na Jagielonskom univerzitetu zaposlen od 1970. godine, kao asistent (1970-1972), viši asistent (1972-1977), docent (1977-1984), vanredni profesor (1984-1993), vanredni profesor na Jagelonskom univerzitetu (1993-1996) vanredni profesor (1997-2001) i redovni profesor od 2002. do penzionisanja 2010. godine. Od 1987. do 1988. i od 1990. do 1991. bio je zamenik direktora, a od 1993. do 2002. direktor Instituta za slavistiku Jagelonskog univerziteta. U periodu 1991-1993, rukovodilac Odsjeka za slovenske književnosti na IFS UJ, a od 1997.-2010. Voditelj Odsjeka za hrvatsku, srpsku i slovensku filologiju na IFS UJ. Vodio je i radionice poezije u Književnoj i umjetničkoj školi. Pored toga, u periodu 2002-2005. Vodio je Odsjek za slavistiku na Institutu za poljsku filologiju na Univerzitetu u Opolama [11].

Bio je ili je član nekoliko komiteta PAN i PAU, kao i potpredsednik Saveta za poljski jezik na Prezidijumu Poljske akademije nauka i član Komiteta za slavistiku Poljske akademije nauka. Od 2001. godine bio je glavni urednik dnevnika Słovianski. U periodu od 2002. do 2005. bio je član Senata Jagelonskog univerziteta, a od 2005. do 2008. bio je šef doktorskih studija na Filološkom fakultetu Jagielonskog univerziteta [11]. U godinama 2006-2013 bio je porotnik Centralnoevropske književne nagrade Angelus (u godinama 2008-2013 na zasedanjima žirija zamijenjen je Jakub Kornhauser) [12]. Član SPP i PEN kluba.

Specijalizirao je hrvatsku i srpsku književnost i kulturologiju 20. stoljeća, povijest poljske književnosti nakon 1945. godine i pitanja prevoda i komparativnih studija (uglavnom poezije i književnog života). Autor je više od tri stotine publikacija (uključujući 14 naučnih monografija i knjiga kritičkih književnih skica). Promovisao je šest doktora humanističkih nauka [13].

Represija u PRL periodu
Volumen poezije `Ubistvo` iz 1973. godine Juliana Kornhausera, koji je uključivao i pesme odbačene cenzurom, bio je jedan od prvih poljskih samizdata [14]. Godine 1975. bio je potpisnik Pisma 59, protesta poljskih intelektualaca protiv promjena u Ustavu Narodne Republike Poljske, posebno u vezi sa uključivanjem rukovodstva PZPR-a i stalnog saveza sa SSSR-om [15].

Razvijen je u okviru SOR-a `Mislilac` KR 14382 zbog potpisivanja `pisma 59`, objavljivanja njihovih tekstova u drugom tiražu i njihove distribucije, kao i održavanja kontakata sa okruženjima koja formiraju KOR. Služba bezbednosti je ometala objavljivanje njegovih radova i promociju na univerzitetu. Nakon proglašenja vanrednog stanja, interniran je 15. i 24. decembra 1981. godine

Debitovao je mesečno u Poezji iu Almanahu mladog `Iskiera` 1967. godine. Od 1968. do 1975. bio je član poetske grupe Teraz [16]. U godinama 1981-1983 bio je jedan od urednika mesečnog Pizma, zatim koautor drugog izdanja časopisa NaGłos, gde je objavio svoju prozu i interpretirao svoju poeziju [17]. Devedesetih godina objavio je eseje i recenzije u časopisu Gazeta Viborcza i Tigodnik Povszechni, a 2000-ih je objavljivao iu dnevnim novinama Dziennik Polski-Europa-Sviat i Rzeczpospolita. Surađivao je sa kulturnom i književnom štampom, član je uredničkog tima `Kvartalnik Artisticzni`, bio je član redakcije `Dekade književnosti`, dok je pisao književnu kritiku, pesme i prevode. u `Tvorczosć`, `Odra`, `Literatura na ieviecie`, `Teksti Drugi` i drugi Julian Kornhauser je bio posvećen tome monografski broj književnog časopisa Topos (br. 3/2006) [18]. U 2016. godini objavljen je opsežan kritički volumen posvećen recepciji Juliana Kornhausera pod naslovom Stvari koje treba imenovati. Oko Kornhausera (ed. Adrian Glen, Jakub Kornhauser, VBPiCAK, Poznan 2016) [19], kao i moćni, više od sedam stotina stranica, volumen Poeme sakupljen (uredio Adrian Glen, Jakub Kornhauser, VBPiCAK, Poznan 2016) [20].

Njegova poetska predstava objavljena je u mnogim antologijama poljske poezije 20. veka objavljene u Poljskoj i inostranstvu.