ISBN: 1
Godina izdanja: 1998
Jezik: Srpski
Autor: Strani

Indijska mitologija se menjala od jedne epohe do druge. Likovi i božanstva su s vremenom evoluirali. Jedni su nestajali, a umesto njih su se uzdizala nova božanstva i kultovi koji su ulazili u centralni panteon koji su ih zamenjivali ili su se spajali sa njima dajući im nove osobine. Menjao se sadržaj mitoloških predstava, dobijajući tako novu interpretaciju. Pri tom stari likovi i predstave, prethodno nestali iz književnosti, ponovo bi se pojavljivali posle više vekova, neznatno izmenjeni, lako prepoznatljivi u novom ruhu.

Indijski najraniji religiozni spisi, Rig-veda pojavili su se u 11. milenijumu p. n. e. Sastojali su se od himni mnoštvu bogova – bogu rata, bogu vatre; i animističkih duhova neba, Sunca, Meseca, reka i oluja, životinja i ptica. Posle stvaranja Rig-veda, usledilo je značajno književno delo pod nazivom Upanišade (rukopisi filozofskih spekulacija započeti oko 700. godine p. n. e.). Sadržali su teme koje su inspirisale začetnike đainizma i budizma i dale religijsku osnovu hinduizma.

U vedskoj literaturi može se prepoznati ceo panteon bogova, koji je preko velikih epova pridodat Mahabharati i Ramajani, i tekstovima legendarnih priča pod nazivom Purane. Od milion božanstava u panteonu, izdvajaju se pet – Brama, Višnu, Šiva, Ganeša i Parvati (poznata kao Uma ili Majka boginja)....