Album "Evo je banja" beogradske grupe Goribor predstavlja jedno od najspecifičnijih izdanja na regionalnoj muzičkoj sceni. Ovaj bend, poznat po svom mračnom, minimalističkom pristupu i sirovim tekstovima, uspeva da prenese emo-pank senzibilitet obojen industrijskim i elektronskim zvukom.

Album je izdat 2012. godine i predstavlja treći studijski album ove grupe. Proizveden u saradnji sa izdavačkom kućom Dancing Bear, "Evo je banja" donosi devet pesama koje kombinuju elemente bluza, trip-hopa, i eksperimentalnog roka. Album već u prvim taktovima postavlja jezivo melodičan ton, dok tekst otkriva unutrašnje borbe i nesigurnosti. Ova numera se odlikuje minimalističkom produkcijom koja omogućava da se fokusira na tekst i vokalni izraz.

Pesme poput dodatno istražuju teme otuđenosti i životnog besmisla, dok su instrumentalne podloge bogate lo-fi elementima i atmosferičnim zvucima. Band koristi analogne sinthove i distorzirane gitare koja se povremeno pretvara u psihodelične rifove. Ovim pristupom, Goribor uspeva da stvori hipnotičku atmosferu koja hvata pažnju slušalaca i vodi ih kroz emotivni tobogan.

Jedna od najzanimljivijih karakteristika albuma je upotreba spoken word tehnike, gde pevač Aleksandar Stojković St sjajno kombinuje narativnu poeziju i muzičku podlogu. Najemotivniji momenat dolazi u pesmi "Uzalud se budiš", gde depresivna lirska tema dolazi do samog vrhunca kroz repetitivni rif i turoban vokal.

Kritičari su album hvalili zbog njegovog autentičnog izraza i hrabrog eksperimentisanja sa zvukom. "Evo je banja" nije lako slušanje, ali je duboko nagrađujuće za one koji se upuste u ovo zvučno putovanje. Ova ploča podseća nas na vrednost autentičnosti i hrabrosti u svetu muzike, te ostaje jedan od kultnih albuma regionalne scene.