ISBN: Ostalo
Godina izdanja: 1884 ?
Autor: Domaći
Jezik: Srpski

Polovna knjiga, korice pohabane, unutrašnjost odlično očuvana. Popustila je veza između korica i knjižnog bloka, ali je knjiga još uvek cela.

Izdavač: Naklada knjižare Braće Jovanovića - Pančevo,
Godina izdanja nije navedena (verovatno 1884. godine, prevod sa crkveno-slovenskog jezika, dela iz XIII veka)
Tvrd povez, 15,5 cm.
496 str. + dodatak Cvetnik Jovana Rajića od Pavla Popovića 17 str.

Sadržaj:

Boj zmaja sa orlovi
Istorija katihizma pravoslavnih srbalja u cesarskim državama
Nemanjići
Mrnjavčevići i Grbljanovići

Jovan Rajić (Sremski Karlovci, 21. septembar 1726 - Kovilj, 22. decembar 1801) je bio srpski kaluđer, istoričar, pisac i pedagog.

Rajić je najviše radio kao bogoslovski pisac. Napisao je „Katihizis“, više hrišćanskih istorija, obrednih knjiga i polemičkih bogoslovskih spisa.

Najznačajnije mu je, kapitalno delo: „Istorija raznih narodov, naipače Bolgar, Horvatov i Serbov“, Beč 1794-1795. godine. Radi istraživanja boravio je godinu dana u Rusiji, i dva meseca na Svetoj Gori. Bavio se u svetogorskim manastirima Hilandaru i Zografu, krajem leta 1758. godine. Mada je našao puno starih hrisovulja pisanih, od srpski careva i kraljeva, nisu mu ih hteli dati hilandarski monasi. U Hilandaru je tada bio `mešovit nacionalni sastav`, pored Srba, bilo je Bugara i Grka. U staroj srpskoj Nemanjićkoj zadužbini - svetinji Srbi kaluđeri su bili u manjini; vladalo je među pravoslavnom braćom, najblaže rečeno `nepoverenje`. Rajić je međutim mnogo uticao - pomogao proigumanu Hilandara, Pajsiju jeromonahu `bugarskog porekla` sa kojim se tada, a i kasnije u Karlovcima opet sreo (1861). Pajsije Hilandarac se nakon upućivanja u temu pokrenuo; uspeo je da napiše i objavi prvu staru istoriju Bugarske nacije i države.

U književnost više spadaju ovi njegovi radovi: „Boj zmaja s orlovi“, „Tragedija cara Uroša“, prerada s nemačkog jezika jedne srednjovekovne zbirke pripovedaka i dve zbirke prigodnih i pobožnih pesama („Vo spominaniju smerti“ i „Na gospodskija prazdniki“).

Obrazovan u školi Emanuela Kozačinskog i kijevskoj duhovnoj akademiji, koja je važila kao središte pravoslavne skolastike i dogmatike, Rajić je postao najčuveniji teolog kod Srba; nazivan je srpskim Zlatoustim. Imajući poglavito na umu opasnost Srpske pravoslavne crkve u Vojvodini od unijaćenja, naročito se usavršio u pitanjima koja su isticala preimućstvo pravoslavnih dogmi nad unijatskim. U srpskoj istoriografiji je značajan kao jedan od prvih koji su se bavili istorijom sa naučnim pristupom.