ISBN: Ostalo
Godina izdanja: 1968
Jezik: Srpski
Autor: Strani
Oblast: Vojna istorija

Izdavač: Vojnoizdavački zavod, Beograd
Vojna biblioteka: Inostrani pisci - knjiga 70
Prevod: potpukovnik Milorad Stojić
Povez: tvrd
Broj strana: 686
Spolja kao na slikama.
Na sveukupno 50-ak strana podvlačenja ili naznake pored teksta.
Tragovi starosti u vidu žućkastih fleka.
Tekst potpuno čitak i razgovetan.

Autor dela je jedan od istaknutih feldmaršala Hitlerove armije. Uglavnom je opisao one događaje i operacije drugog svetskog rata u kojima je lično učestvovao i, naravno, onako kako ih je on video. Delo je radio ne samo po sećanju već i na osnovu svog dnevnika, raspoloživih dokumenata i konsultovanja nekih preživelih nemačkih učesnika.

Izlaganje je podelio na tri dela. U prvom je opisao napad na Poljsku 1939. godine, u drugom napad na zapadne zemlje 1940. godine i u trećem napad i operacije u Sovjetskom Savezu od 1941 — 1944. godine. Na kraju su priloženi neki važniji nemački operativni i drugi dokumenti.

U knjizi su potpunije i neposrednije osvetljeni neki značajniji događaji, izneti su mnogi interesantni podaci o planiranju operacija, iz nje se mogu videti odnosi u najvišim vojnim krugovima i organizacija komandovanja u nemačkim oružanim snagama. Iz knjige se mogu izvući i određene pouke i iskustva iz raznih oblasti ratovodstva.

Ovom prilikom se mora podvući i druga karakteristika ovog Manštajnovog dela, bez ozbira što će je svaki čitalac veoma brzo i lako uočiti. A to su pristrasnost u opisivanju događaja, te otuda iskrivljavanje dobro poznatih činjenica, potcenjivanje protivnika, veoma izražena samohvalisavost i sl.

Kad su u pitanju uzroci izgubljenih „ pobeda` i rata, Manštajn posebno ističe sukob Nacionalsocijalističke partije i Vermahta. Na rukovodeće generale i maršale, prema Manštajnu, nije se sa simpatijama gledalo u vrhovima Nacionalsocijalističke partije. Odatle i rezervisanost i nepoverljivost, uključivši i samog Hitlera, prema nizu ocena o stvarnom stanju na frontovima i ratu u celini. Otuda navodno, neprihvatanje predloga vojnika za vođenje rata u pojedinim njegovim fazama, zatim, neadekvatno organizacijsko rešenje ratovodstva u celini time što je Hitler lično preuzeo vrhovno komandovanje. Hitleru Manštajn priznaje određenu intuitivnost i sposobnost shvatanja i ponekad realističko poimanje i procenu situacije, ali mu negira dovoljno znanje i osposobljenost da u operativnim razmerama adekvatno procenjuje i odlučuje.

(K-180)