Godina izdanja: 1996
ISBN: 86-355-0312-0
Autor: Domaći
Jezik: Srpski
Oblast: Vojna istorija

JANKO VUKOTIĆ

USPOMENE IZ TRI RATA

Izdavač - Službeni list SRJ, Beograd

Godina - 1996

218 strana

25 cm

ISBN - 86-355-0312-0

Povez - Tvrd

Stanje - Kao na slici, ima pečat prethodnog vlasnika, tekst bez podvlačenja



SADRŽAJ:
Riječ urednika
Predgovor
Priznanja
Biografija

SJEĆANJA
Preci, razni događaji, običaji
Kralj Nikola
Prvi i drugi balkanski rat
Prvi balkanski rat protiv Turske
Bregalnica-
Razgraničenje sa Srbijom
Rekapitulacija
Rat s Austrijom
Dodatak


`Janko Vukotić (Čevo, 18. februar 1866 — Beograd, 4. februar 1927) je bio 8. ozrnićki serdar (1907), divizijar (1914) Crnogorske vojske, predsednik vlade, vojni ministar (1905, 1913) i načelnik štaba Vrhovne komande (1913) Kraljevine Crne Gore, general-ađutant kralja Nikole, armijski general (1926), član Vojnog saveta i ađutant kralja Aleksandra I Karađorđevića u vojsci Kraljevine Srba, Hrvata i Slovenaca.

U Prvom balkanskom ratu je zapovjedao Istočnim odredom, a u Drugom balkanskom ratu je bio na čelu divizije. Na početku Prvog svjetskog rata bio je načelnik crnogorske Vrhovne komande, zatim komandant Hercegovačkog odreda i Sandžačke vojske. Za načelnika Vrhovne komande je ponovo postavljen 17. januara 1916. Posle kapitulacije crnogorske vojske odveden je u zarobljeništvo. Od 1919. godine je primljen u Jugoslovensku vojsku, a 1926. je unapređen u čin armijskog generala.

Bio je iz poznate porodice Vukotića sa Čeva, koja je u srodstvu sa kraljevskim domom Petrovići Njegoši. Njegov otac serdar Stanko Mašanov Vukotić, sin je Mašana Vukotića i unuk Perka Vukotića. Perko Vukotić imao je i sina Stevana, Mašanovog brata, čiji sin vojvoda Petar Vukotić je otac kraljice Milene Petrović Njegoš, žene kralja Nikole Petrovića Njegoša. Serdar Janko Vukotić bio je bratanac kraljice Milene.

Nakon završene Vojne akademije u Modeni u Italiji, postepeno se peo hijerarhijskim lestvicama, što je bitno doprinelo njegovom svestranom i sistematskom usavršavanju i sticanju dragocenih iskustava na komandnim i rukovodećim dužnostima.

Brigadir je postao 1902. godine, a 1910. je komandovao Prvom crnogorskom divizijom. Od 1905. je član Državnog ratnog saveta, a punu afirmaciju dostigao je u balkanskim ratovima. U Prvom balkanskom ratu Janko Vukotić komandovao je Istočnim odredom, posebno se istakavši u operacijama u Novopazarskom sandžaku i Metohiji, pa je ubrzo postao načelnik štaba Vrhovne crnogorske komande. U Drugom balkanskom ratu predvodio je Crnogorsku diviziju u okviru Prve srpske armije protiv bugarskih snaga. Crnogorska divizija osvojila je položaje na liniji Pasadžikovo-Kalimanci i uspešno sadejstvovala jedinicama Srpske vojske u Bregalničkoj bici, prihvatajući odlučujuću borbu protiv Bugara.

Na početku Prvog svjetskog rata bio je načelnik štaba Vrhovne komande Crnogorske vojske i komandant Hercegovačkog odreda, najjače formacije crnogorske vojske sa oko 15.000 vojnika. Hercegovački odred je zaposeo liniju Trubjela - Grahovo - Krstac sa ciljem odbrane Nikšića. Odred je 8. avgusta prešao u ofanzivu i ugrozio austrougarske položaje u Gacku, Avtovcu, Bileći i Trebinju. Međutim, austrougarski protivnapad 14/15. avgusta je vratio Hercegovački odred na početne položaje.

Zbog boljeg koordinisanja akcija srpske i crnogorske vojske u crnogorsku Vrhovnu komandu kao delegati poslati general Božidar Janković i pukovnik Petar Pešić.Janković je postavljen za novog načelnika Vrhovne komande, dok je po reorganizaciji crnogorske vojske Vukotić postavljen za zapovjednika Sandžačke vojske. Zajednička ofanziva Sandžačke vojske i jedinica srbijanske Užičke vojske je počela 26. avgusta. Sandžačka vojska je zauzela Pljevlja i Čajniče, a 11. septembra prešla Drinu. Krajem septembra crnogorska vojska je izbila na Jahorinu, Romaniju i Pale i ugrozile bok i pozadinu Austrougara na Drini.

Veliki uspeh Janko Vukotić postigao je u toku povlačenja srpske vojske preko Crne Gore i Albanije. Tada je Sandžačka vojska u sadejstvu sa snagama Prve srpske armije uspela da održi 500 km dugačak front i u borbi kod Mojkovca zaustavi i odbaci neprijateljsku ofanzivu. Na taj način je omogućeno nesmetano povlačenje srpske vojske prema lukama na Jadranskom moru. Jedno vrijeme poslije Mojkovačke bitke, proveo je u zatvoru Boldogason kao zarobljenik.

Preveden je u vojsku kraljevine Srba, Hrvata i Slovenaca 23/4. 1919. kao general.

Od 1/8 1920. bio je na službi u štabu 2. armijske oblasti, zatim komandant šumadijske i bosanske divizijske oblasti, od 1926. komandant armijske oblasti (III.).

S obzirom na to da nije imao muškog potomka stasalog za boj, Vukotić je u sve okršaje uvek, kao najbližeg saradnika, vodio svoju kćerku jedinicu Vasiliju, koja je pre toga završila Institut ruske carske porodice na Cetinju. Od kćerke dvanaest godina bio je mlađi sin kapetan Vukašin Vukotić, ađutant kralja Aleksandra Karađorđevića, koji je posle Drugog svetskog rata, živeo u inostranstvu, gde mu je rođen sin Janko Vukotić, koji danas živi u Podgorici.`



Ako Vas nešto zanima, slobodno pošaljite poruku.