Godina izdanja: 1997
ISBN: 86-495-0026-9
Jezik: Srpski
Autor: Strani

Izdavač: CID, Podgorica
Biblioteka Sofia
Prevod: Sreto Tanasić
Pogovor: Nikola Milošević
Povez: broširan
Broj strana: 667
Spolja kao na slikama (manje zacepljenje na hrbatu).
Pečatirana, podvlačenja na 30-ak strana, lepo očuvana.

Prema vremenu nastanka, tematici i ciljevima, programskom karakteru i smernicama i posledicama za pravoslavno bogoslovlje, knjiga o. Georgija Florovskog Putevi ruskog bogoslovlja može se smatrati jednom od najznačajnijih, ako ne i najznačajnijom knjigom u Pravoslavnoj Crkvi u 20. veku.

Nastala na Zapadu, u Parizu 1937. godine, ona se vremenski posmatrano nalazi gotovo na sredokraći između dva važna istorijska događaja: napisana je 20 godina posle sloma Ruskog Carstva i na 11 godina od osnivanja SSC. Ona je zato imala da, preko izučavanja ruskog bogoslovlja od kraja srednjeg veka do novijeg doba, objasni kako je ono, na koji način i u kojoj meri, dovelo do katastrofe najvećeg pravoslavnog Carstva, i da, na drugoj strani, budući da se slobodni deo Ruske Crkve obreo na Zapadu, pokaže kako da se, poučena navedenim rastumačenim viševekovnim iskustvom, stvaralački susretne sa njim. Sve to knjizi daje svojstvo programskog karaktera, tako što će se na osnovu postavki i metoda iznesenih u njoj, kasnije formirati pokret, koji je od strane o. Georgija nazvan neopatristička sinteza. Isto tako, ova je knjiga putem proučavanja prošlosti i poučavanja iz nje u sadašnjosti, ukazala i na put i način novog prohođenja pravoslavnog bogoslovlja u budućnosti.

Međutim, zbog metodoloških grešaka i na osnovu njih pogrešno donesenih zaključaka, ova je knjiga izvršila najveći negativni uticaj na formiranje novog, po poreklu, duhu i formi zapadnog, akademskog, liberalno-modernističkog bogoslovlja u pravoslavlju, i, naročito, na aktivno učestvovanje pravoslavnih u ekumenističkom pokretu, u propagiranju svejeresi ekumenizma.

(K-150)