Godina izdanja: 2007
ISBN: 978-86-909215-1-5
Autor: Domaći
Jezik: Srpski

Kako su sanjane i građene Crkve Novog Sada *6325*11-2022
verska kretanja na području južne Ugarske sa posebnim osvrtom na Novi Sad
MILE IMEROVSKI :autor,Fotografija: Petar Vujanić, ISBN 978-86-909215-1-5
Izdavač: UDRUŽENJE POŠTOVALACA SVETE GORE ATONSKE,Veternik:Dijam-m-pres.2007.g
Tvrde korice,Šiven povez, Ćirilica,307. strane, velik format: 32 x 24,5 cm, Fotografije u boji,Rečnik , težina 2200.grama ,luksuzno izdanje, pun kolor
Stanje: nekorišteno - novo✔️
Monografija o crkvama Novog Sada počev od XIII veka, odnosno od vladavine ugarskog kralja Bele IV. Knjiga zadivljuje mnoštvom, raznovrsnošću i pouzdanošću upotrebljenih izvora i iskazanim temeljnim poznavanjem versko-političke problematike njenog autora, kao i bogatstvom izvanrednih ilustracija. Urađena na najkvalitetnijem papiru. Knjiga predstavlja značajan doprinos versko-političkoj i kulturnoj istoriji Novog Sada i šireg Južno-evropskog prostora, prema recenziji akademika Slavka Gavrilovića.
a) Crkva - Istorija - Vojvodina b) Srpska pravoslavna crkva - Vojvodina c) Novi Sad - Kulturna istorija...
Srpska pravoslavna crkva sv. Tri Jeraha – Almaška crkva
Ova crkva izgrađena je 1718. godine od strane Srba koji su se naselili na teritoriju Petrovaradinskog šanca, iz sela Almaš. Danas je jedna od najvećih pravoslavnih crkvi u Novom Sadu. Nalazi se na adresi Almaška 13. Postoji jedna zanimljivost u priči o izgradnji prve verzije ovog pravoslavnog hrama. Ljudi su ga gradili od blata, pruća, trske i dasaka jer su svi bili siromašni. I dok su kopali bunar u porti crkve, naišli su na ikonu sveta tri Jerarha, te su je zbog toga posvetili istoimenim svetiteljima koji se slave 12.februara.
Nova crkva od pečene cigla sagrađena je 1733. godine koju je osvetio bački vladika Visarion Pavlović, a naredno novo zdanje podignuto je 1797. godine. Poslednji put je obnovljena u stilu ranog klasicizma krajem XVIII veka. Jednobrodna je građevina sa visokim zvonikom.
Slikarske dekoracije ikonostasa i uljane zidne slike na svodu naosa delo su umetnika Arse Teodorovića i predstavljaju jedno od njegovih najznačajnijih umetničkih ostvarenja, a drvorez je delo Aksentija Markovića. Ukrajinski slikar Andrej Šaltista oslikao je zidne kompozicije u oltaru Almaške crkve. Poznati srpski slikar koji počiva u crkvenoj porti, Uroš Predić, autor je ikone koja se nalazi u crkvi, Bogorodica na tronu (1905.godina).
Rimokatolička crkva Ime Marijino
Ovo je prva katolička crkva u Novom Sadu, izgrađena u prvoj deceniji XVIII veka. Nalazi se na glavnom gradskom trgu na adresi Trg slobode, u centru Novog Sada.
Prvi oblik ove crkve porušen je 1742.godine, a nova građevina, sadašnja “katedrala” kako je meštani zovu, podignuta je 1895.godine, po projektu poznatog arhitekte i graditelja Đerđa Molnara koji je već 1892.godine imao spremne arhitektonske planove za nju. Izgrađena je u isto vreme kad i zgrada Magistrata (Gradska kuća). Molnar nije za izradu crkve tražio nikakvu materijalnu nadoknadu jer je želeo da pruži svoj doprinos svom gradu i crkvi. Na projektu je radio sa građevinskim preduzimačima po imenu Stefan Gusek i Karl Lerer. Izgrađena je u neogotičkom stilu.
Novosadska Sinagoga
evrejska sinagoga izgrađena je 1909.godine prema projektu peštanskog arhitekte Lipota Baumhorna. Nalazi se u ulici Jevrejska 11 i predstavlja arhitektonsku celinu zajedno sa bivšom Jevrejskom školom (danas srednja baletska škola) i sa crkvenom Jevrejskom opštinom. Odluku za izgradnju donela je Jevrejska opština 1904. godine.
Zgrada sinagoge predstavlja spoj različitih arhitektonskih stilova i uticaja, podseća na segedinsku, ali ima mnogo manje ornamenata na fasadi. Ima ukupno 9 ulaza. Natpis na ulazu u sinagogu glasi: „Neka ova kuća bude molitveni dom za sve narode“ (Knjiga proroka Isaje 56:7).
U sinagogi su u doba okupacije zatvarani novosadski jevreji, a nakon toga bili deportovani u koncentracione logore. Danas sinagoga služi za održavanje koncerata klasične muzike i predstava zbog svoje fantastične akustičnosti.
Rimokatolička crkva snežne Gospe na Tekijama
Crkva na Tekijama nalazi se na izlasku iz Petrovaradina prema Sremskim Karlovcima. To je hrišćansko ekumensko svetilište, podignuto u znak pobede hrišćanstva nad islamom u bici na Vezircu 5. avgusta, 1716.godine. Reč tekija na arapskom znači odmorište, koje je tada građeno pored puteva. U nekim izvorima spominje se i reč počivalište. Turci su 1526.godine, na mestu sadašnje crkve, izgradili džamiju koja je imala i prostorije za odmor derviša. Odatle i potiče reč tekija.
1687. godine, džamija je pretvorena u katoličku bogomolju od strane petrovaradinskih fratara. 1881.godine je dobila sadašnji izgled, po dozvoli biskupa Štrosmajera, a prema projektu Hermana Bolea, zagrebačkog arhitekte, sa oltarima u katoličkoj, pravoslavnoj i protestantskoj verziji. Idejni tvorac crkve i onaj koji se zalagao za njenu izgradnju jeste opat Ilija Okrugić Sremac, koji je i sahranjen u temeljima objekta. Na zadnjim kubama oltara postavljeni su krst i polumesec kao obeležje pripadnosti bogomolje dvema religijama. Krst se nalazi nad polumesecom kao znak pobede hrišćanstva nad islamom 1716. godine. Uoči 5.avgusta, na Dan Snežne gospe, crkvu posećuju i pravoslavci i katolici i protestanti u znak sećanja na zajedničku pobedu hrišćanstva nad islamom.