Godina : 1911 - 1920.
Detaljno stanje: Dobro

uniforma, orden, ordenje, sablja

Aleksandar I Karađorđević (Cetinje, 4/16. decembar 1888 — Marselj, 9. oktobar 1934), poznat kao Ujedinitelj, a u savremenoj Srbiji kralj Aleksandar, bio je regent prestolonaslednik Kraljevine Srbije (1914—1918), regent prestolonaslednik Kraljevine Srba, Hrvata i Slovenaca (1918—1921), kralj Srba, Hrvata i Slovenaca (1921—1929) i kralj Jugoslavije (1929—1934).

Bio je četvrto dete i drugi sin Petra I Karađorđevića i kneginje Zorke i brat Đorđa P. Karađorđevića. Aleksandar je svoju mladost proveo van Srbije, kojom je tada vladala rivalska dinastija Obrenović. Školovao se u Ženevi i Sankt Peterburgu, a u Srbiju je došao kada je njegov otac izabran za kralja Srbije posle Majskog prevrata 1903. Nakon što se njegov stariji brat Đorđe Karađorđević odrekao prestola 1909, Aleksandar je postao prestolonaslednik. Aleksandar Karađorđević je bio prvi Srbin koji je leteo avionom. Bilo je to tokom njegove posete Francuskoj 5. aprila do 27. aprila 1910 godine. Aleksandar je leteo na avionu faler broj 2. Postao je regent svom ocu 24. juna 1914. i kao takav bio je vrhovni zapovednik srpske vojske u Prvom svetskom ratu.

Posle pobede u Prvom svetskom ratu, Aleksandar je postao regent nove Kraljevine Srba, Hrvata i Slovenaca,a kralj 1921. posle očeve smrti. Vladao je autokratski zemljom u kojoj su bili izraženi socijalni i nacionalni kontrasti. Posle ubistava u Narodnoj skupštini, zaveo je Šestojanuarsku diktaturu 1929, a 1931. godine je doneo Oktroisani ustav.

Grupa zaverenika iz redova ustaša i bugarskog VMRO-a ga je ubila u Marselju, 1934. godine. Nasledio ga je najstariji sin Petar, ali je zbog njegove maloletnosti zemljom do 1941. vladalo namesništvo na čijem je čelu bio Aleksandrov brat od strica knez Pavle.

U savremenoj Srbiji je o njegovom nasleđu podeljeno mišljenje. Dok se na njegov rad u Balkanskim i Prvom svetskom ratu, kao i na pogledu spoljne politike gleda uglavnom vrlo pozitivno, negativno se gleda na stvaranje kraljevine Srba, Hrvata i Slovenaca, koja je proizašla u Jugoslaviju, jer se smatra da je mogao da stvori Veliku Srbiju. To mišljenje je naročito postalo aktuelno posle raspada Jugoslavije tokom 1990-ih. S druge strane oni koji podržavaju tu ideju, u suštini iznose da je stvaranje zajedničke države jednim delom bilo inspirisano ujedinjenjem Italije i Nemačke, koje su nastale od velikog broja nezavisnih gradova, kneževina i vojvodstava, i povlače vezu do Načertanija i ideji o ujedinjenju Južnih Slovena, gde je Srbija trebala da predstavlja Pijemont.