Godina izdanja: 1995
ISBN: 86-363-0325-7
Jezik: Srpski
Autor: Strani

OTO RANK

UMETNIK I DRUGI PRILOZI PSIHOANALIZI PESNIČKOG STVARANJA

Predgovor - Vladeta Jerotić

Prevod - Tomislav Bekić

Izdavač - Matica Srpska, Novi Sad

Godina - 1995

264 strana

20 cm

Edicija - Biblioteka Imago

ISBN - 86-363-0325-7

Povez - Broširan

Stanje - Kao na slici, tekst bez podvlačenja



SADRŽAJ:
VLADETA JEROTIĆ - Oto Rank u svome i našem vremenu
I DEO - UMETNIK
Uvod
Seksualna osnova
Umetnička sublimacija

II DEO
`Pozorišna predstava` u Hamletu
Primeri fantazija o spasavanju
1. Fantazije o spasavanju i porodični roman
2. `Porodični roman` u psihologiji atentatora
3. `Fantazija o spasavanju rođenjem` u snu i pesništvu
San i pesništvo

III DEO
Lik Don Žuana (I - X)

O ovom prevodu


`Oto Rank je rođen 1884. godine u Beču u siromašnoj jevrejskoj porodici. Kao izuzetno obdaren mlad i načitan čovek, veoma rano ga je, zahvaljujući posredništvu Alfreda Adlera, prihvatio Sigmund Frojd u krug svojih pristalica i sledbenika, iako nije posedovao medicinsko obrazovanje. Pod uticajem Frojdovih ideja nastala je njegova prva knjiga Umetnik. Prilozi za seksualnu psihologiju (1907), koja je, na Frojdovo zalaganje, objavljena u okviru psihoanalitičkih publikacija.

Oto Rank je bio jedan od najvernijih i najrevnosnijih Frojdovih sledbenika i pristalica, pa je neko vreme delovao i kao Njegov privatni sekretar. Godine 1909. nastala je njegova studija Mit o rođenju junaka, u kojoj je psihoanalitičke ideje primenio na području istraživanja mita. Godine 1911. doktorirao je sa temom Saga o Loengrinu, a već naredne godine izdao je svoje obimno delo Motiv incesta u pesništvu i sagama (1912), u kojoj je, suvereno se krećući po svetskoj književnosti od antike sve do u novo doba, nastojao da na osnovu niz primera, pre svega iz književnosti, predoči potvrde za incestuozne odnose u porodici, koje su psihoanalitičari sa teorijom o “Edipovom kompleksu` načinili središtem individualnog i kolektivnog psihičkog razvoja.

Godine 1913. je zajedno sa Hansom Saksom, sa kojim je izdavao i časopis Imago, izdao knjigu značaj psihoanalize za duhovne nauke, u kojoj je pokazao da psihoanaliza nije samo stvar medicine i psihijatrije nego jedno opšte učenje o čoveku, te da kao takva u svojim istraživanjima treba da se osloni i na književnost, umetnost, filozofiju, istoriju, pedagogiju itd. Jedno vreme je Oto Rank, posle Junga i Adlera, smatran naslednikom Frojda, ali se i on razišao sa svojim učiteljem, pa se 1926. godine preselio u Pariz, odakle je 1935. prešao u Ameriku, gde je oktobra 1939. godine i umro u Kaliforniji u 55. godini života.

Među značajnija dela spadaju još: Trauma rađanja (1924); Tehnika psihoanalize (1926); Osnovi genetičke psihologije na temelju psihoanalize strukture Ja 1-III (1927); Vaspitanje i pogled na svet (1929); Umetnost i umetnici (1930).

Oto Rank spada među najznačajnije predstavnike druge generacije psihoanalitičara (Vilhelm Štekel, Karl Abraham, Šandor Ferenci, Teodor Rajk, Vilhelm Rajh i dr.).`



Ako Vas nešto zanima, slobodno pošaljite poruku.

Otto The Artist