Album „Strangeways, Here We Come“ benda The Smiths, objavljen 1987. godine, predstavlja poslednje studijsko izdanje legendarnog mančesterskog sastava. Iako su se The Smiths raspali ubrzo nakon njegovog izlaska, „Strangeways, Here We Come“ ostaje jedan od najvažnijih albuma ne samo u njihovoj karijeri, već i u istoriji alternativnog roka.

Album otvara pesma „A Rush and a Push and the Land is Ours“, koja već u samom startu postavlja ton celokupnog dela. Prigušeni klavirski akordi, uz Mozovu karakterističnu vokalnu interpretaciju, daju pesmi poseban, melanholičan pečat. U skladu sa nazivom albuma, koji aludira na notornu mančestersku zatvorsku ustanovu Strangeways, pesma tematski dotiče osećaj otuđenosti i želje za bekstvom.

Jedan od najistaknutijih trenutaka na albumu je svakako pesma „I Started Something I Couldn`t Finish“. Energija gitare Džonija Marija, u kombinaciji sa ironičnim Mozovim tekstovima, čini ovu numeru neodoljivom. Refren sa pevanjem u falsetu donosi dodatnu dozu dramatičnosti koja je tipična za The Smiths.

„Death of a Disco Dancer“ je još jedna pesma koja zaslužuje posebnu pažnju. Njena hipnotička melodija i produženi instrumentalni segment svedoče o muzičkoj zrelosti benda u tom periodu. Pesma se bavi temom nasilja i nesigurnosti, te donosi jedno introspektivno pitanje o suočavanju sa svetom punim konflikata.

„Stop Me If You Think You`ve Heard This One Before“ je pesma koja energično vodi slušaoce kroz priču o uobičajenoj ali bolnoj ljubavnoj drami. Poznata po svom zaraznom gitarskom rifom i lako pamtljivim refrenom, pesma je postala jedna od omiljenih među fanovima benda.

Album kulminira pesmom „I Won`t Share You“, koja se može shvatiti kao poslednji Mozov epilog upućen bendu i njegovoj publici. Melodija mandoline u rukama Džonija Marija i Mozova nježna vokalna izvedba čine ovu pesmu jedinstveno emotivnim zatvaranjem jednog muzičkog poglavlja.

„Strangeways, Here We Come“ je album kroz koji se provlači osećaj završetka, sadržeći elemente boli, nostalgije i introspektivnosti. Njegov značaj nije samo u muzikalnosti, već i u emotivnoj dubini i slojevitosti tekstova koji su obeležili stvaralaštvo The Smiths-a. Iako je bend prestao sa radom, ovaj album ostavlja trag kao večno svedočanstvo njihove jedinstvene umetničke vizije.