"Resistance Is Futile," trinaesti studijski album Manic Street Preachersa, predstavlja povratak izvornom zvuku benda uz modernu produkciju. Objavljen 2018. godine, album obuhvata širok spektar tema, koristeći nostalgiju i bavi se aktuelnim društvenim pitanjima. Jedan od najznačajnijih momenata je otvaranje albuma pesmom "People Give In" koja služi kao manifest bendove istrošene nade i upornosti. Skoro filozofska lirika, ukomponovana s intenzivnim gitarama, redefiniše bendov pristup rokenrolu.

Pesma "International Blue" je posveta francuskom umetniku Yves Kleinu, koristeći njegov poznati "IKB" (International Klein Blue) kao metaforu za stvaranje i transcendenciju. Svojom zaraznom melodijom i emocionalnim nabojem, postala je fanovski favorit i pokazala da Manics nisu izgubili sposobnost pisanja muzikom koja inspiriše.

Još jedan ključni trenutak albuma je "Distant Colours" koja istražuje ideju političke i emocionalne izolacije. Ova pesma kapira esenciju bendove sposobnosti da kombinuju lične i političke teme, nešto po čemu su postali poznati tokom karijere. Uz socijalno svesnu liriku, muzika donosi zvukove koji podsećaju na njihove ranije radove, ali sa svešću o savremenim muzičkim trendovima.

"Hold Me Like a Heaven" je sentimentalna balada koja odskače od ostatka albuma svojim introspektivnim i melodičnim tonom. To je pesma koja obuhvata ranjivost i potrebu za ljudskim kontaktom, dodatno osnažujući emocije kroz bogatu instrumentalnu pozadinu.

"Resistance Is Futile" takođe sadrži pesme kao što su "Broken Algorithms" i "Vivian," koje zajedno čine mozaik aktuelnih društvenih problema, istorije i umetnosti. Završna pesma "The Left Behind" zatvara album s intenzivnom refleksijom o promenama i gubicima, sumirajući tematski okvir celog albuma.

U svom celokupnom trajanju, "Resistance Is Futile" je album koji uspešno balansira između introspekcije i društvene kritike, donoseći kompleksan zvuk koji zadovoljava i nove slušaoce i stare fanove.