ISBN: Ostalo
Godina izdanja: 1986
Autor: Domaći
Jezik: Srpski

Odlično očuvano.

Autor - osoba Marić, Sreten, 1903-1992 = Marić, Sreten, 1903-1992
Naslov Razgovori / Sreten Marić ; priredio Zoran Stojanović
Vrsta građe knjiga
Jezik srpski
Godina 1986
Izdavanje i proizvodnja Novi Sad : Književna zajednica Novog Sada, 1986
Fizički opis 220 str. ; 21 cm
Drugi autori - osoba Stojanović, Zoran, prevodilac, 1947- (urednik)
Stojanović, Zoran, prevodilac, 1947- (urednik)
Zbirka ǂBiblioteka ǂAnthropos ; 3
Napomene Beleška o autoru na presavitku korica.

Sreten Marić (Kosjerić, 5. mart 1903 – okolina Tura, 26. septembar 1992) je bio esejista, prevodilac i profesor svetske književnosti na Filozofskom fakultetu u Novom Sadu. Najveći deo života proveo je živeći u Srbiji i Francuskoj.
Rođen je 1903. godine u Subjelu (opština Kosjerić), ali se od najranije mladosti mnogo i često selio (u Beograd, Skoplje, Lion). U Beogradu je diplomirao književnost, a u Parizu je doktorirao istoriju. Kao gimnazijski profesor radio je u Beogradu, Skoplju i Zagrebu, gde objavljuje i prve prevode. Drugi svetski rat proveo je u Beogradu i rodnom Subjelu, a nakon rata se na poziv Marka Ristića, tadašnjeg jugoslovenskog ambasadora u Parizu, zaposlio kao savetnik za kulturu u toj ambasadi. Šezdesetih godina se vratio u Srbiju, gde se započeo profesorsku karijeru na Filozofskom fakultetu. Bio je član Udruženja književnika Srbije i Vojvođanske akademije nauka i umetnosti.
Bio je čovek od sveta i erudita, veliki poznavalac književnosti, istorije umetnosti i istorije filozofije. Govorio je francuski, engleski, nemački i ruski jezik, a prevodio je dela Karla Marksa („Odabrana pisma“), Ferdinanda de Sosira (`Opštu lingvistiku`) i Džonatana Svifta („Guliverova putovanja“).
Društvo književnika Vojvodine mu je 1987. godine dodelilo nagradu za životno delo.
Biblioteka Matice srpske i opština Kosjerić, počev od 2005. godine, svake dve godine dodeljuju Nagradu „Sreten Marić“ za najbolji esej, odnosno knjigu eseja iz književnosti, umetnosti ili filozofije
Pisao je o Eshilu, Servantesu, Stendalu, Vijonu, Lotreamonu, Montenju, Rembou, Šatobrijanu, Fokneru, Sartru, Bodleru, Helderlinu, Prustu itd.
Pored eseja o svetskim piscima, pisao je eseje i o filozofima i misliocima: o Hajdegeru, Kasireru, Kantu, Frojdu, Gastonu Bašlaru, Levi-Strosu, Diltaju, Koževu, Rolanu Bartu i Mišelu Fukou.
Dela:
„Ogledi I“
„Glasnici apokalipse“, zapisi i eseji
„Protejska svest kritike“
„Raskršća“, knjiga eseja;
„Proplanci eseja“
„Ogledi II“

MG P14 (N)