ISBN: Ostalo
Godina izdanja: 2014.
Autor: Domaći
Jezik: Srpski

Autor: Nađa Kaličanin
Povez: meki
Format: 13,5 x 21 cm
Strana: 161
Pismo: latinica
ilustracije: Milutin Dedić
korice: Milutin Dedić
Izdavač: Admiral Books
Ključni događaj u Nađinom životu je hipersenzibilni doživljaj majčine smrti, nakon koje sledi raspad porodice, ali i ratna događanja. Sve to vodi ka beznađu. Pokušaji da se uhvati u koštac sa životnim teskoćama najčešće se završavaju neuspesima. Tek kad je postala majka, Nađa je shvatila, da uprkos svemu, mora da živi u sadašnjem vremenu. Na taj način tragično postaje uobičajena prolaznost. To je jednostavno govoreći, njen život, kao što su i životi svih nas, s tim što ih različito doživljavamo.

Milutin Dedić je rođen u srpskoj porodici u Šibeniku, od oca Jovana radnika i majke Veronike (Jelke) Dedić. Majka je udajom ponovo prešla u pravoslavlje, u kojem je do 17. veka bila njena porodica u mestu Rupe. Oženjen je, ima dva sina, Luku (akademski slikar), i Filipa (diplomirao filmsku montažu). Njegov rođeni brat bio je poznati pevač, pesnik, kompozitor i tektopisac Arsen.

Školovao se u Šibeniku i sa 18 godina postao 1953. godine učitelj, sa službom u mestu Dubravici. Rad je nastavio u Primoštenu, da bi vojni rok odslužio u Zadru. Milutin je u Beograd došao 1957. godine, a 1962. godine je diplomirao istoriju umetnosti na Filozofskom fakultetu u Beogradu. Milutin Dedić je bio učesnik preko 30 međunarodnih i domaćih umetničkih kolonija, izlagao je u Republici Srbiji, Republici Srpskoj i inostranstvu. Posebno je zanimljivo da je više od dvadeset puta posećivao manastir Hilandar, (koji je obilato pomagao Kralj Milutin, gde je na mestu stare crkve sagradio novu sabornu crkvu), koji mu je bio velika inspiracija u preko 500 crteža i slika na kojima se nalazi manastir Hilandar. Česti motivi na Dedićevim slikama su vodenice, okeanska pučina, istorijski krajputaši i spomenici ljubavi, manastiri, kulturno-istorijsi spomenici, lepote u Srbiji, a pre raspada Jugoslavije i u rodnom Šibeniku, i širom Dalmacije.

Milutin Dedić je sastavio 40 ukoričenih knjiga, koje broje oko deset hiljada stranica, ispunjenih zapisima, a sa četiri hiljade portreta i tri hiljade crteža. U posebnim blokovima su još dve hiljade radova većeg formata i u koloru.

Motivi vodenica i manastira Hilandar zauzimaju posebno mesto u interesovanju Milutina Dedića, tako da je i kao istoričar umetnosti, poznavalac tradicije i istorije vodeničarstva, istorije Hilandara i srpske kulturne baštine. Interesovanje za vodenice potiče još iz Milutinove mladosti, te kaže:

„Vodenice su, otkad postoji srpski narod sastavni deo njegovog života. Ali, da bi priča o vodenicama i sličnim temama mogla da bude dovoljno ubedljiva mora joj se prići sa izvesnom dozom subjektivnosti. Moj prvi susret sa ovim prelepim građevinama bio je davno u Dalmaciji. Rođen sam u Šibeniku, gradu na moru, ali pored koga se nalazi i ušće reke Krke, poznate po prelepim slapovima. Mi smo za vreme Drugog svetskog rata, u vreme bombardovanja te oblasti, bili prinuđeni da se sklonimo u jednu vodenicu na reci Krki. Doživljaji i uspomene na boravak u toj vodenici ostali su sveži do današnjeg dana. Kada sam 1957. godine došao na studije u Beograd, pitao sam se da li u Srbiji ima vodenica, jer o tome nisam mnogo znao. Uvek me je zanimala kulturna baština, odnosno sve ono šta su ljudski Duh i ruke stvorili. Pošto sam veoma želeo da upoznam manastire u Srbiji dogodilo se da sam tragajući za njima, veoma često nailazio na vodenice. Utiske sa tih putovanja zabeležio sam u više od 40 dnevnika u kojima se nalazi nekoliko stotina zapisa i crteža o vodenicama. Kasnije smo moj prijatelj Mihajilo Vujanić i ja došli na ideju da na osnovu brojnog materijala priredimo knjigu o vodenicama, koja je 1999. godine izdata pod naslovom „Vodenica božija i đavolja“.”
— Milutin Dedić
O svom životnom putu Milutin Dedić između ostalog kaže:

„Do 1962, kada sam diplomirao, promenio sam trideset i pet adresa i isto toliko gazdarica, studirao sam i radio kao konj, sve i svašta. Ne, nijednog trenutka nisam pomišljao da odustanem, da se vratim... Jeste meni Šibenik u srcu, ali mi je Srbija u duši. To se lako da objasniti ...”
Kao poznavaoca srpske tradicije i kulturne baštine, manastira Hilandar, Milutina Dedića nazivaju slikarom kulturne baštine.

Kao neko ko je poznat po tome što mu je veliki deo života obeležila Skadarlija, boemski način života, ljubav prema lepim ženama, vinu, muzici i umetnosti, Millutin Dedić je 2017. godine zasluženo dobio plaketu `bard Vinskih puteva Srbije`