ISBN: Ostalo
Godina izdanja: K292
Jezik: Srpski
Autor: Strani

U dobrom stanju!

Crkva Vavedenja Presvete Bogorodice u Beški nekoliko puta je menjala lokaciju i na sadašnjoj se nalazi od 1771. godine. Predpostavlja se da joj je predhodna lokacija bila na mestu današnje kapele Vodice, kao drvena crkva, pokrivena šindrom. Sredinom XVIII veka austrijska carica Marija Terezija, sprovela je ušoravanje sela i u centru je predviđeno mesto za novu crkvu čija je izgradnja završena 1771. godine. Arhitektura crkve datira iz druge polovine XVIII veka sa klasicističkom rezbarijom poznatog vojvođanskog drvorezbara Pavla Bošnjakovića iz 1836. godine i slike velikobečkerečkog slikara Jeftimija Popovića iz 1840. godine. Predstavlja zanimljivu umetničku celinu značajnu za proučavanje novije srpske umetnosti. Nešto kasnije (1899-1900) Dušan i Stevan Aleksić, iz Arada izveli su restauratorske radove na ikonostasu i unutrašnjosti crkve sa dopunjavanjem novih kompozicija dajući im paralele sa sličnim radovima u drugim sremskim mestima. U crkvi se nalazi orginalno delo Uroša Predića na vrhu ikonostasa (Raspeće Isusa Hrista sa ikonom Bogorodice i Sv. Jovana Bogoslova). Na zidovima hrama je oko 120 ikona. Beščanska crkva kao malo koja na ovim prostorima, raspolaže veoma bogatim fondom knjiga, koje se nalaze u crkveno-opštinskoj biblioteci, crkvenoj arhivi ili u pevnicama. Crkva je od 1973. godine zaštićena, a od 1991. kategorisana kao spomenik kulture od velikog značaja.

‘’Barokna crkva, sagrađena u drugoj polovini XVIII veka, tipičnog je izgleda za pravoslavne hramove svog vremena, izgrađene u Karlovačkoj mitropoliji sa visokim zvonikom na zapadnoj strani. Ikonostas i arhijerejski tron, preovlađujućih klasicističkih motiva, rezao je poznati majstor Pavle Bošnjaković 1836–37. Celokupno slikarstvo u crkvi – ikonostas, ikone na arhijerejskom tronu i na pevnicama, kao i zidni živopis – izveo je jedan slikar, Jeftimije Popović 1840. Iako duboko u XIX veku, on se stilski nadovezuje na srpsku rustično-građansku varijantu rokokoa. Ipak, u svom okruženju smatran je uspešnim slikarem, poreklom iz ugledne umetničke porodice (praunuk Hadži Ruvima i brat Georgija Popovića). Njegov opus crkvenog slikarstva je nevelik, budući da je izveo samo dva ikonostasa, a mnogo više uspeha je imao u izradi portreta.’’ (Izvor: "Spomeničko nasleđe Srbije" – Zavod za zaštitu spomenika kulture Srbije, 1998.)