ISBN: Ostalo
Godina izdanja: 1993
Jezik: Srpski
Autor: Strani

Dejvid Gaskojn: PESME, Cicero-Pismo-Matica srpska 1993, str. 89.
Izbor, prevod i beleška Ivan V. Lalić.
Očuvanost 4.

Dejvid Gaskojn (David Gascoyne, 1916-2001) je engleski pesnik, romansijer, prevodilac i esejista, rođen u Harou, Midlseks. Prvu zbirku poezije objavio je sa svega šesnaest godina, a već naredne, 1933. godine štampao je i prvi roman. Kasnije zbirke, Man`s Life is this Meat (1936) i Hölderlin`s Madness (1938) izgrađuju njegovu poziciju jednog od originalnijih poetskih glasova na engleskoj pesničkoj sceni 30-ih godina. Navedene dve knjige, uz esej A Short Survey od Surrealism koji je Gaskojn objavio 1935, svedoče o tome da evropski međuratni avangardni pokreti nisu ostali bez odjeka na „ostrvu“. Po tome je Gaskojn danas i specifičan i prepoznatljiv, kao jedan od retkih priznatih engleskih pesnika koji je pisao nadrealističku poeziju i koji je bio inspirisan nadrealistima. Gaskojn je bio blizak nadrealizmu ne samo po pesničkom stvaralaštvu, već i po angažmanu kroz pisanje teoretskih radova, i iznad svega po prevođenju poezije nadrealističkih pesnika na engleski jezik. U godinama pre Drugog svetskog rata živeo je u Parizu gde se upoznao sa Bretonom, Elijarom i Žan Žuvom, koji je ostavio naročito veliki uticaj na njegovu poeziju, kao i sa slikarima Dalijem i Ernstom. Iz tih poznanstava su i nastali prevodi ovih autora od kojih se mnogi i danas preštampavaju u Engleskoj. Navedeni period u životu pesnika obeležava i njegov politički angažman na strani levice i članstvo u Komunističkoj partiji Velike Britanije. Dakle, i u ovom segmentu svoje društvene aktivnosti Gaskojn sledi obrazac ponašanja francuskih pesnika koje je prevodio. Ipak, nedugo po učlanjenju, razočaran, povlači se iz politike. Posle Drugog svetskog rata, koji je proveo u domovini, Gaskojn se opet nastanjuje u Francuskoj da bi se nakon nervnog sloma vratio u Englesku. Posle tog događaja Gaskojn malo piše i objavljuje, a prisutan je uglavnom kroz reizdanja ranijih knjiga pesama. U posleratnim godinama Gaskojn se kroz malobrojne objavljene zbirke poezije postepeno udaljava od avangardnih stremljenja dominantnih u njegovom dotadašnjem pesničkom opusu. U njegovim pesmama maha uzimaju metafizička, misaona pa i religijska tematika. Nakon decenija povučenog života ispunjenih tek ponekim javnim čitanjem svoje poezije, Dejvid Gaskojn je umro 2001. godine, u bolnici na ostrvu Vajt u Engleskoj.
Recepcija poezije Dejvida Gaskojna u Engleskoj nikada nije bila na naročito visokom nivou i tu činjenicu ne mogu promeniti ni šest izdanja njegovih Sabranih pesama u izdanju Oxford University Press-a. Najveću pažnju od pojedinačnih zbirki privukle su njegove Pesme 1937-1942, u kojima je već vidljiva težnja ka religioznijim poetskim razmišljanjima. Međutim, i pored izvesnog uspeha navedene zbirke, u posleratnim godinama, godinama dominacije Vistana Hju Odna na jednoj i Dilena Tomasa na drugoj strani engleske pesničke scene, on je praktično bio na njenoj margini. Povratak modernističkim strujanjima u Engleskoj poeziji kroz veoma širok i nedovoljno definisan pokret British Poetry Revival,ponovo u određenoj meri skreće pažnju na Gaskojna. British Poetry Revival nastaje šezdesetih godina kao protivteža racionalističkoj i konkretnoj poeziji, oličenoj u pesnicima pokreta The Movement u koje su, između ostalih, spadali i Filip Larkin i Tom Gan.
Na srpskom jeziku Gaskojn je sa po dve pesme zastupljen u Antologiji savremene engleske poezije koju su 1957. godine priredili Svetozar Brkić i Miodrag Pavlović i Antologiji engleske poezije koju je 1992. godine priredio Srba Mitrović. Od zasebnih knjiga na srpskom jeziku tu su Izabrane pesme u prevodu Ivana V. Lalića koje su 1993. godine zajednički objavili Cicero, Pismo i Matica srpska. Dejvid Gaskojn je 1986. godine bio gost Beograda u okviru Međunarodnih susreta pisaca. Godine 1996. francusko Ministarstvo kulture proglasilo je Gaskojna Vitezom reda umetnosti i literature zbog životnog doprinosa francuskoj književnosti.