Godina izdanja: 2001
ISBN: 978- 86-7639-561-6
Autor: Domaći
Jezik: Srpski

GLAGOLJICA SLOVENSKA Filip Gavrić *6822*03-2023
Filip Gavrić (autor)
Izdavač: PROMETEJ Novi Sad 2001.g ISBN 978- 86-7639-561-6
Tvrd Šiven povez, 337 strana,Ćirilica, ilustrovana, format: 24 cm, težina 680.grama
Stanje: kao nova-nekorištena

ISTORIJA/ a) Glagoljica... Navodi, Slovenski Hristovi poslanici, Praslovensko pismo, Črnorizac Hrabar, O pismu i njegovom nastanku, Ispravka tužde svijesti, Glagoljica, Latinska i jelinska pismena, Slavjanskaja glagoljica, Odgonetanje glagoljice... Rečnik, Ilustracije, Prilozi (Perun, Hazarska azbuka...
Glagoljica je slovensko pismo koje je najvjerovatnije stvorio Konstantin Filozof, poznatiji kao Sveti Ćirilo. Dobila je naziv od slovenske reči „glagolati“, što znači „govoriti“.
Širenje glagoljice
Glagoljica se upotrebljavala u najstarijim i možda najljepšim po čistoti jezika staroslovenskim spomenicima, kako onim za koje je nesumnjivo da su se upotrebljavali u Moravskoj i Češkoj (Kijevski listovi, Praški odlomci), tako i u onim za koje je verovatno da su u svojim prepisima došli iz Makedonije ili okolnih slovenskih zemalja, na primer u Zografskom jevanđelju, Marijinom jevanđelju, Asemanijevom jevanđelju, Kločevom glagoljašu i sl.
Poznato je da je glagoljica iz Panonije (Sirmijum) prešla u zapadni deo Balkanskog poluostrva, naročito među stanovništvo u Hrvatskoj, Dalmaciji i drugim oblastima. Glagoljica je dopirala i do Rusije (isp. glagoljske natpise na zidovima saborne crkve u Novgorodu, ostatke od glagoljice u ruskom zapisu popa Upira).
Od početka 10. vijeka, staroslovenska azbuka, koja se jedno vrijeme upotrebljavala uporedo sa glagoljicom, počela je da potiskuje glagoljicu u Bugarskoj, Rusiji i Srbiji, tako da je od kraja 11. vijeka glagoljica ostala u stalnoj upotrebi samo kod katolika primoraca u sjevernoj Dalmaciji i u Hrvatskoj na sjeveru do vodomeđe Kupe, zauzimajući i nju, na kvarnerskom ostrvlju i u Istri (v. Glagoljsko bogosluženje). Tu se glagoljica sačuvala u nejednakoj upotrebi sve do kraja 18. i do četrdesetih godina 19. vijeka. Prema toj upotrebi, razlikujemo staroslovensku (oblu) glagoljicu i hrvatsku (uglastu) glagoljicu.