Ovo delo napisano je od strane fra Andrije Kačića-Miošića, rođenog u Bristu pri Makarskoj tokom Velike seobe ili prvih godina 18. veka. U to doba, Srbi od Skadra do Istre bili su pod zaštitom Venecije, ali su imali i Turke iza leđa, što je dovelo do teškog položaja srpskog naroda na tim prostorima. Glad i surov krš na dalmatinskom području tada su bili uobičajeni, a Srbi u Primorju suočavali su se s ograničenim izborima: ostati i gladovati, preći na islam, preći na katoličanstvo ili postati hajduk. U knjizi se ističe pretvaranje srpstva u slovenstvo kao deo austrijskog državnog programa nakon sloma Napoleona. Ta promena u shvatanju jezika i kulture usmerena je ka stvaranju hrvatstva, a njen uticaj se odražavao na srpski narod. Autor je prepoznao i kritikovao te promene, čuvajući srpski identitet i srpski jezik u pesmama i delima. Ovo delo ima značajno mesto u srpskoj književnosti, a novo izdanje donekle obnavlja fra Andrijino prisustvo među Srbima. U predgovoru, Radovan Damjanović pozdravlja fra Andriju i izražava dobrodošlicu, nazivajući ga Starcem Milovanom. Ova knjiga predstavlja važan deo kulturne baštine i identiteta srpskog nar oda. Knjiga je izrađena u tvrdom povezu, ima 442 strane. Težina je 0.67 kg..