ISBN: Ostalo
Godina izdanja: 1981
Autor: Domaći
Jezik: Srpski

Ivo Andrić KOMPLET SABRANA DELA 1-17

Prosveta Beograd, Mladost Zagreb, Svjetlost Sarajevo, Državna založba Slovenije Ljubljana, Misla Skopje, Pobjeda Titograd, 1981. godine, tvrd povez, zlatotisak, suvi žig.
Ćirilica.
Knjige su očuvane, čiste i uredne, većina knjiga nije čitana.

Komplet sabranih dela sadrži sledeće naslove:

01. NA DRINI ĆUPRIJA
02. OMER PAŠA LATAS
03. SVESKE
04. UMETNIK I NJEGOVO DELO
05. KUĆA NA OSAMI
06. ZNAKOVI
07. DECA
08. STAZE, LICA, PREDELI
09. ISTORIJA I LEGENDA
10. JELENA, ŽENA KOJE NEMA
11. ZNAKOVI PORED PUTA
12. EX PONTO, NEMIRI, LIRIKA
13. PROKLETA AVLIJA
14. NEMIRNA GODINA
15. TRAVNIČKA HRONIKA
16. GOSPOĐICA
17. ŽEĐ

Manje je poznato da je svoje prve književne radove Andrić pisao na nemačkom jeziku, u vreme dok je studirao u Gracu, u Austriji.
Tokom tog perioda Andrić je bio pod velikim uticajem nemačkih pesnika i pisaca, što se odrazilo na njegov stil pisanja i teme koje je obrađivao. Njegova rana poezija, eseji i pripovetke pisani su na nemačkom jeziku, a mnogi od tih radova ostali su nepoznati široj javnosti. Ovo rano stvaralaštvo pružilo mu je čvrstu osnovu za kasniji rad, na srpskom jeziku i omogućilo mu je da razvije jedinstven stil koji ga je izdvojio među savremenicima.
Njegov dugogodišnji rad u diplomatiji omogućio mu je da upozna različite kulture i društva, što je kasnije koristio kao inspiraciju za svoja književna dela. Posebno je značajno njegovo službovanje u Berlinu tokom uspona nacizma, što mu je pružilo jedinstven uvid u političke i društvene promene koje su u društvenom sociološkom, filozofskom i istorijskom smislu oblikovale XX vek.
Služio je u različitim konzulatima i ambasadama širom Evrope, uključujući Rim, Bukurešt, Madrid, Ženevu i već pomenuti Berlin.
Svoj najpoznatiji i najpopularniji roman NA DRINI ĆUPRIJA, Andrić je pisao u Beogradu, tokom Drugog svetskog rata. U tom periodu Andrić je bio povučen iz diplomatske službe i živeo je u relativnoj izolaciji, suočen sa ratnim nedaćama i neizvesnošću. I upravo tada, u tišini svoje sobe, Andrić je napisao jedno od najvažnijih dela jugoslovenske i svetske književnosti, a koje je poslužilo kao povod za nominaciju za Nobelovu nagradu za književnost, koju je i dobio 1961. godine.
Iako je gradnja ćuprije na Drini, kod Višegrada, okosnica romana, nije to samo priča o mostu, već i o sudbinama ljudi koji su živeli u njegovoj blizini tokom vekova.
Andrić je kroz sudbinu mosta i njegovih stanovnika uspeo da prikaže širok spektar ljudskih emocija, istorijskih događaja i kulturnih promena, čineći ovo delo univerzalnim i bezvremenskim.
Iako je postigao veliki uspeh i dobio mnoga priznanja, Ivo Andrić je ostao skroman i povučen u privatnom životu. Nije voleo publicitet i retko je davao intervjue, što je dodatno povećavalo misteriju oko njegove ličnosti. Andrić je verovao da dela govore više od reči i da pravi umetnici ne treba da traže pažnju, već da je zasluže kroz svoj rad.
Njegova skromnost se ogledala i u načinu na koji je provodio svoje dane.
Voleo je mirne šetnje, čitanje i pisanje u tišini svoje sobe, imao je mali krug bliskih prijatelja s kojima je delio svoja razmišljanja i ideje, među kojima su bili neki od najvažnijih intelektualaca tog vremena.
Njegov jednostavan način života i posvećenost radu ostavili su dubok utisak na sve koji su ga poznavali.

Opis sa interneta.

# 555