ISBN: Ostalo
Autor: Domaći
Jezik: Srpski
Godina izdanja: Ss

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju!

Kroz biološku istoriju insekta lat. Palingenia longieatuda i lokalnu legendu o cvetanju Tise ili tiskim vodenim cvetovima Ephemeroptra, vezanih za predistorijske početke svog nastanka, vekovima suženim na vodene lokalitete oko Arače, Bisernog ostrva i Novog Bečeja – savremena zbivanja vezana su za Novi Sad – roman prikazuje kroz Pripovedača, kome je Gospod namenio da bude svevid i pamti svaki trenutak i pojedinost svih delova istorije, po hrišćanskim načelima asinus aureola i unio mistica. To je Gospodova nagrada Pripovedaču što je imao hrabrosti da javno voli i svima prizna da nevoljen voli Dona Negru, poslednji pojavni oblik boginje Ištar koja je ta zmija što je ukrala i pojela travu života i smisla ljudskog postojanja…
Po dubinama u tajne dubine ljudske duše roman „Tiski cvet“ Julijana Tamaša staje u red romana „Mrtve duše“ Gogolja, „Zapisi iz mrtvog doma“ Dostojevskog i „Majstor i Margarita“ Bulgakova… – Tomislav Ketig


Julijan Tamaš (Vrbas, Bačka, 4. avgust 1950) redovni je profesor Rusinske književnosti i Ukrajinske književnosti sa opštom književnošću. Predavao je na Filozofskom fakultetu u Novom Sadu (1975–2015) i na univerzitetima Užgoroda, Lavova, Kijeva, Prešova, Filadelfije, Toronta, Čikaga, Trira, Tartua, Beograda, Zagreba i Broclava. Za akademika Nacionalne akademije nauka i umetnosti 2004. godine. Počasni je doktor Užgorodskog nacionalnog univerziteta (2009).Pesnik, romansijer, esejist i filolog, objavio je pedeset pet autorskih knjiga i preko hiljadu jedinica iz književnosti i nauke o književnosti o svim slovenskim književnostima i poetikama regionalnih i malih književnih tradicija u svetu, uvek sa teorijskim i komparativnim pristupom.Tamaš piše na rusinskom, srpskom i ukrajinskom jeziku i po tome, kao i po vrednosnim orijentacijama i poetici, svrstava se u srednjoevropske pisce, što najčešće ima za posledicu da, kao i svako ko pripada svima – ne pripada nikome, a logično bi bilo da ga kao svog pisca prihvataju najmanje tri navedene jezičke, književne i kulturne tradicije.