ISBN: Ostalo
Godina izdanja: Db
Autor: Domaći
Jezik: Srpski

Spoljašnjost kao na fotografijama, unutrašnjost u dobrom i urednom stanju!


Rođeni pripovedač, Abdulah Sidran, glasoviti bosanski pesnik, u ovom autobiografskom delu, po mnogo čemu romanesknom, jer i život sam ume da bude romaneskan, govori nam o ljudima i događajima, nekadašnjim i skorašnjim. To su ljudi koji su bliski piscu. To su događaji koji su se odigravali oko njega, bez njega ili s njime. Tu je i njegovo sećanje, bolje ili gore od stvarnosti koje se on seća. Možemo da mu ne verujemo, i onda kada govori o često bolnim zbivanjima i podacima o kojima i poneki čitalac ponešto zna ili da umesno ili slepo više verujemo sebi, ali takva razmimoilaženja nisu važna jer ovo nije neka nepobitna istorija: ovo je život kako ga vidi autor, njegov život i njegove pomisli. A taj život iskrsava kroz pripovedanje koje spontano izvire iz srca i zaranja u dramu kroz koju nas zaokuplja zlo u čoveku. Dovoljno je zadržati se na Sidranovom čulu za ironiju koju on prepoznaje u stvarima, na njegovom poetskom načinu saznavanja sveta, na njegovoj ljubavi prema životu i njegovoj osobenoj vedrini pred mrakom, i to čini ovu knjigu dragocenom.




Abdulah Sidran (Binježevo kod Hadžića,[1] 2. oktobar 1944 – Sarajevo, 23. mart 2024)[2] bio je jugoslovenski i bosanskohercegovački književnik i filmski scenarista.

Biografija
Osnovnu školu, gimnaziju i Filozofski fakultet završio je u Sarajevu. Iz gimnazijskih dana je poznavao Aliju Izetbegovića, koji je radio kao pravnik u firmi sa Sidranovom majkom.[3] Uređivao je omladinske listove i časopise, predavačke tribine itd. Bio je član Saveza komunista Jugoslavije do 1969. godine, kada je isključen zbog humoreske jednog autora koju je objavio u studentskim novinama Naši dani.[4] Nakon toga se zaposlio u Zavodu za izdavanje udžbenika, a pomoć u dobijanju novog posla pružio mu je Muhamed Filipović.[5]

Do aprila 1992. godine, kad je počeo rat u BiH, bio je zaposlen na TV Sarajevo kao „vodeći dramaturg”. U književnosti se javio sredinom sedamdesetih godina, pjesmama i prozom, u generaciji mladih književnika koju često nazivaju „šezdeset-osmaškom”. Za svoje pjesničke knjige nagrađivan je najznačajnijim književnim i društvenim priznanjima (Šestoaprilska nagrada grada Sarajeva, Godišnja nagrada Udruženja književnika BiH, Godišnja nagrada Izdavačkog preduzeća „Svjetlost”, Zmajeva nagrada itd.). U ratu objavljena knjiga njegove poezije „Sarajevski tabut”, nagrađena je izuzetnim priznanjem — „Nagradom slobode” PEN-centra Francuske.

Izbori iz njegove poezije, u prevodu na njemački, francuski, italijanski, objavljeni su u Austriji, Francuskoj, Italiji (Insel bin ich, im Herzen der Welt, Cercueil de Sarajevo, La bara di Sarajevo). Za italijansko, dvojezičko izdanje dobio je nagradu „Premio letterario 1996 della Fondazione Laboratorio Mediterraneo”. Jedan je od najznačajnijih filmskih autora (scenarista) u jugoslovenskoj kinematografiji („Sjećaš li se Doli Bel”, „Otac na službenom putu” reditelja Emira Kusturice, „Kuduz” Ademira Kenovića itd. Kao filmski autor, dobitnik je brojnih nagrada i priznanja. Bio je član Akademije nauka i umjetnosti BiH i majstorski kandidat u šahu.

Živio je i radio u Sarajevu i Goraždu.