" Idiot " – Fjodor Mihajlovič Dostojevski "Idiot" je jedno od najvažnijih dela ne samo u opusu slavnog ruskog pisca Fjodora Mihajloviča Dostojevskog, već i u svetskoj literaturi uopšte. Ovaj roman istražuje složene psihološke i društvene teme kroz priču o knezu Miškinu, mladom muškarcu koji se vraća u Rusiju nakon dugog boravka u Švajcarskoj. Knez Miškin je prikazan kao idealan čovek, apsolutno divno biće, "čovek-bog", čija dobrota i čovečnost nisu sa ovoga sveta. Takav čovek, sa svojom nevinom i čistom prirodom, postaje društveni idiot - žrtva konteksta u kojem živi i ljudi s kojima dolazi u kontakt. Njegova naivnost i iskrenost ga čine ranjivim u svetu ispunjenom cinizmom, egoizmom i manipulacijom. Po povratku u Rusiju, knez Miškin ulazi u društveni salon, koji služi kao metafora za šire društvo. U ovom okruženju, njegova dobrodušnost i moralna čistota su na ispitu. Okružen je ljudima čije su ambicije i strasti često u suprotnosti sa njegovim idealima. Njegov susret sa poniznošću, prevrtljivošću i iskrivljenim ljubavnim odnosima vodi do tragičnih događaja. Jedan od centralnih elemenata romana je ljubavni četverougao u kojem se knez Miškin nalazi, a koji rezultira tragedijom. Ovi složeni ljubavni i društveni odnosi otkrivaju duboku kritiku društvenih normi i ljudske prirode. Tragični ishod ne pogađa samo likove oko njega, već i samog kneza Miškina, koji na kraju biva odveden "na drugu stranu", u izgubljenost u svom unutrašnjem svetu. Ova transformacija simbolizuje gubitak njegovog kapaciteta za racionalno mišljenje i interakciju sa spoljnim svetom. Kao jedno od ključnih dela Dostojevskog, Ovaj roman je pisan tokom perioda njegovih najproduktivnijih godina. Ovaj roman ne samo da predstavlja vrhunac piščeve umetničke zrelosti, već osvetljava i neka od najdubljih pitanja o ljudskoj prirodi i društvenim normama. Dostojevski se kroz lik kneza Miškina suočava sa sopstvenim dilemama o moralnosti, religiji i ljudskoj sudbini, stvarajući delo koje odjekuje i u savremenom dobu.