ISBN: Ostalo
Godina izdanja: 2012.
Autor: Domaći
Jezik: Srpski

Povelja, 2012.

`Knjigu Golo srce možemo tumačiti i kao poemu što opravdavaju brojne, lako uočljive činjenice vezane za ovaj rukopis, kao što je ona da svaka naredna pesma počinje stihom kojim se prethodna završava, ukazujući tako nedvosmisleno na kontinuitet teksta. Međutim, značajnije su one materijalne, suštinske ili još šire: poetičke karakteristike koje nizu pesama donose ujednačavajući kontekst poeme. Naime, pesme su realizovane u sličnom, ujednačenom stilskom i intonativnom registru, drugim rečima ispevane su jednim, prepoznatljivim lirskim glasom, koji tematizuje sličan korpus motiva od početka do kraja knjige. Tako se zbirka Alena Bešića, pored mogućnosti nasumičnog čitanja pesama kao samostalnih delova, nudi i kroz mogućnost jednog izmaknutijeg, sveobuhvatnijeg pogleda na celinu.` - Vladimir Stojnić

Subjekt ove poezije stalno se nalazi u egzistencijalnom međuprostoru, a u
izvesnom smislu i u međuvremenu, u nekakvom trajnom unutrašnjem raskoraku
kojeg karakterišu melanholija (žal za nečim što se ne može imenovati), sumnja,
samopreispitivanje, kao i čežnja za idealnim jedinstvom bića i jezika, reči i stvari
(„između riječi i stvari nikad ne biraš stranu”). Navedeni stih, možda i nesvesno,
možda nehotično, jeste jedno od ključnih ishodišta ove poezije. Tri dosadašnje
knjige pesama ovog pesnika, sve tri relativno malog obima, objavljivane oprezno
i sa velikim vremenskim razmacima – „U fligranu rez” (1997), „Način dima” (2004)
i „Golo srce” (2012) – pokazuju strpljivo, strogo, pažljivo i jezički ekonomično
kretanje ka tom stihu, ka toj spoznaji.
(Marjan Čakarević)

Alen Bešić (1975), pesnik, kritičar, urednik i prevodilac rođen je u Bihaću (BIH). Objavio je četiri knjige poezije: U filigranu rez (1998), Način dima (2004), Golo srce (2012), izbor iz poezije Hronika sitnica (Bijelo polje, 2014); kao i dve knjige izabranih kritika i eseja: Lavirinti čitanja: kritike i ogledi o savremenom pesništvu (2006) i Neponovljivi obrazac (2012). Za zbirku poezije Golo srce nagrađen je nagradama „Branko Miljković” i „Risto Ratković” 2013. godine. Uz književnu kritiku i esejistiku, bavi se i književnim prevođenjem s engleskog jezika. Za prevod romana Lepotica Džojs Kerol Outs dobio je Nagradu Društva književnika Vojvodine za prevod godine (2011), za prevod izabranih pesama Tonija Hoglanda Nemoj reći nikome Nagradu „Miloš N. Đurić” (2015). Od 2007. godine radi kao urednik časopisa za teoriju i književnost Polja. Član je Srpskog književnog društva i Udruženja književnih prevodilaca Srbije. Pesme su mu prevođene na engleski, francuski, makedonski, ruski, mađarski, slovenački, rumunski, španski, italijanski, grčki, ukrajinski i nemački jezik. Živi u Novom Sadu.