ISBN: Ostalo
Godina izdanja: 1994.
Jezik: Srpski
Autor: Strani

Beograd 1994. Tvrd povez, ćirilica, 192 strane.
Knjiga je odlično očuvana.
J8


Teodor Prodrom bio je jedan od najznačajnijih i najplodnijih vizantijskih pisaca i pesnika 12. veka, koji je živeo u Carigradu. Ponekad se naziva i Ptohoprodrom , što znači `Siromah Prodrom`, zbog zbirke satiričnih i prosjačkih pesama na narodnom jeziku, čije mu se autorstvo tradicionalno pripisuje.
Njegov književni opus je izuzetno obiman i raznolik. Pisao je na književnom vizantijskom grčkom jeziku (dijalozi, prigodne i religiozne pesme, epigrame, traktate) i na narodnom grčkom jeziku (satirične pesme, tužbalice).


`Rodanta i Dosiklej` je roman u stihu (epilij) u devet knjiga koji predstavlja jedno od najznačajnijih dela vizantijske književnosti u 12. veku.

Ovo delo je pisano po uzoru na antički grčki roman, posebno na `Etiopske priče` (ili `Teagen i Harikleja`) od Heliodora. Njegov nastanak, zajedno sa drugim romanima tog doba, označava obnovu helenističkog ljubavnog romana u Vizantiji.

Kao tipičan vizantijski ljubavni roman, `Rodanta i Dosiklej` prati klasičnu šemu:
Sastanak i zaljubljivanje: Roman počinje predstavljanjem mladića Dosikleja (koji je po jednoj verziji Kipranin) i devojke Rodante (koja je iz Krita), koji se zaljubljuju.
Rastanak i avantura: Zbog nesrećnog spleta okolnosti, obično otmice ili gusarskog napada, dvoje ljubavnika biva razdvojeno.
Iskušenja: Slede brojne nedaće, avanture, zarobljavanja, mučenja i opasnosti koje ih zadese. Oni putuju, upadaju u ruke raznih otmičara, gusara ili tirana (jedna od njih je i zaljubljena kraljica, a drugi princ koji želi da se oženi Rodantom), a njihova čednost i vernost bivaju neprestano na kušnji.
Srećan kraj (Anagnorismos): Nakon dugih lutanja i iskušenja, na kraju romana dolazi do prepoznavanja (anagnorismos) i ponovnog spajanja ljubavnika. Time se njihova ljubav, koja je izdržala sva iskušenja, kruniše brakom.

`Rodanta i Dosiklej` je značajan jer predstavlja vizantijski pokušaj da se oživi klasična tradicija romana, uvodeći u njega elemente dvorske kulture, ali zadržavajući etičke norme hrišćanskog društva (naglašena je važnost device Rodante). Smatra se jednim od najboljih dela vizantijske svetovne poezije.