Pred čitaocem se otvaraju stranice romana koji je, kao sasvim autentično književno
ostvarenje savremene egipatske literature nagrađen Medaljom Nagiba Mahfuza za književnost.

Priče Jusufa Tadrosa roman je egipatskog književnika Adila Ismata (1959). Glavni junak
romana, Kopt Jusuf Tadros, praktično monološkim pripovedanjem prenosi priče o svom
životnom i umetničkom stasavanju i sazrevanju, o odnosima sa roditeljima i sestrama, o svojim
emotivnim iskustvima, o odnosu prema Bogu i crkvi, usput gradeći živopisnu sliku života po
gradovima i varošicama egipatske provincije u periodu od šezdesetih pa sve do danas, tokom
koje je Egipat doživeo velike ekonomske i društveno-političke promene propraćene
dubokim krizama.

Iako se Ismat preko svog protagoniste, običnog čoveka, ali neobično nadarenog i
strastvenog slikara, dotakao društvenih, političkih i verskih događaja tokom perioda od pola
veka, kao i atmosfere koja je sve to pratila, ovo je najpre roman o umetnosti, o umetničkom
stvaralaštvu i stvaralačkom činu, kao i o odnosu društva prema umetnosti i umetnicima. Kako
sâm autor često ističe, ovaj roman je posvećen njegovom sopstvenom umetničkom iskustvu i
stasavanju, izazovima i mukama koje je lično iskusio.

„Intimno sa istančanim detaljima… Esmat pronicljivo pripoveda neverovatnu priču o borbi i čežnji.“ – Arab News

„Iskreni prikaz pogoršanja situacije egipatskih hrišćana i njihovo otuđenje u sopstvenoj
zemlji dirljivo je i napisano sa velikom osećajnošću.“ – Žiri za dodelu Medalje Nagiba Mahfuza za književnost

Prevela sa arapskog Dragana Đorđević