ISBN: Ostalo
Godina izdanja: 1998
Autor: Domaći
Jezik: Srpski

Prvo izdanje!

Autor - osoba Nenadić, Dobrilo, 1940-2019 = Nenadić, Dobrilo, 1940-2019
Naslov Despot i žrtva / Dobrilo Nenadić
Vrsta građe roman
Jezik srpski
Godina 1998
Izdavanje i proizvodnja Beograd : Prosveta, 1998 (Beograd : `Slobodan Jović`)
Fizički opis 202 str. : slika autora ; 21 cm
Zbirka Savremena proza `98 / Prosveta, Beograd
Napomene Tiraž 1000
Beleška o piscu: str. [203].

Nagrade „Meša Selimović“ i „Zlatni bestseler“ i nagrada Narodne biblioteke Srbije za najčitaniju knjigu.

Smešten u vreme vladavine despota Đurđa Brankovića i njegove žene Jerine, u burno doba zidanja smederevske tvrđave i osmanskog osvajanja Balkana, Despot i žrtva je istovremeno istorijski roman o zidanju Smedereva i alegorija o tvrđavi koja odoleva nadmoćnim osvajačima.

„Podizanje kamene citadele – istovremeno odbrambenog objekta i simbolične građevine, svedočanstva o neugasloj moći srpske despotovine i pokušaju odupiranja turskoj najezdi – poslužilo je piscu kao istorijski okvir da sigurnom rukom povede čitaoca kroz uzbudljivu priču o prijateljstvu i izdaji, moći i stradanju, ovozemaljskom i nebeskom. Brojnim likovima trgovaca, krčmara, lađara, ribara, doušnika, špijuna i vračara, kao i istorijskim ličnostima despota Đurđa i njegove žene Jerine, Dobrilo Nenadić udahnjuje život u vrevi srednjovekovnog grada ispunjenoj zaverama, hajkama, porodičnim odnosima, podvalama i preljubama, i svojim živopisnim slikama potvrđuje da su ljudske priče, pa i priče naših predaka na Balkanu, slične ili iste kao danas.“ – Vasa Pavković

„Nenadićev srednji vek u potpunosti je demitologizovan i oslobođen uticaja starih žitija i narodne poezije; on je tumbe okrenut na jednu drugu, skrivenu i mračnu stranu, a srednjovekovna Srbija puna licemernih episkopa, prognanih pustinjaka i krvožednih razbojnika, čime se narušava hagiografsko-epska slika nemanjićkog doba…“ – Dušan Milijić

„I roman Despot i žrtva i čitav romansijerski opus Dobrila Nenadića pokazuju da u književnosti nisu važne mode i prolazne opsesije, već da je za čitaoca najvažnije da dobije dobru priču.“ – Radivoje Mikić

Dobrilo Nenadić (Vigošte kod Arilja, 1940 – Arilje, 2019), stekao je književni ugled i slavu već svojim prvim romanom Dorotej (1977), koji je otad doživeo 14 izdanja, osvojio nagrade: „Meša Selimović“, „Zlatni bestseler“, „Prosvetinu“ i nagradu NBS za najčitaniju knjigu 1999, a preveden je na ruski, engleski, poljski i slovenački jezik, i ekranizovan 1981. godine.
Posle toga objavio je romane Kiša (1979), Vreva (1981), Poplava (1982), Statist (1983), Divlje zvezde (1985), Roman o Obiliću (1990), Polarna svetlost (1995), Despot i žrtva (1998), Uragan (1999), Brajan (2000), Sablja grofa Vronskog (2002), Pobednici (2004), Mrzovolja kneza Bizmarka (2005), Hermelin (2006), Gvozdeno doba (2009), U senci crne smrti (2011) i Vreme kokoški (2013). Pored toga objavio je dramu Magla (2004), novelu Ahilije (1996) i knjigu odabranih intervjua sa autorom Razgovori (2007).
U svim njegovim romanima, kako primećuju kritičari, „uvek je više kazano nego što je napisano“, a u istorijskim sagama Nenadić je „pratio najmanje dva osnovna tematska toka – istorijske teme iz bliže i dalje srpske prošlosti i socijalne procese i događaje iz svakodnevnice naših malih varoši... Njegova proza uvek ima logičan narativan tok, brojne asocijativne meandre, jezičku svežinu lokalnog govora i temperaturu i boju specifičnog humora koji se često oglašava i oštrom satirom“ (Milenko Pajić).
Dva puta dobio je nagradu Narodne biblioteke Srbije za najčitaniju knjigu (Dorotej 1978. i Despot i žrtva 1999), nagradu „Meša Selimović“ 1998. za roman Despot i žrtva, „Račansku povelju“ za romane sa istorijskom temom (povodom romana Brajan), „Svetozar Ćorović“ za roman Pobednici 2005, „Bora Stanković“ za roman Mrzovolja kneza Bizmarka, Biblios 2001. za ukupno stvaralaštvo, Povelju za životno delo Udruženja književnika Srbije 2006. i druge.
MG78