Godina izdanja: 2014
ISBN: 978-86-6145-149-2
Jezik: Srpski
Autor: Strani

Od istopolnih zajednica do ličnih zaveta i vanbračnih zajednica, iznenađujuća raznolikost jedne tradicije

Geopoetika 2014 403 strane

odlična očuvanost

Istorija braka je knjiga kanadske istoričarke i autorke Elizabet Abot. To je sveobuhvatno istraživanje evolucije institucije braka, prvenstveno fokusirajući se na iskustva Severne Amerike i njihove evropske prethodnike, ali dotičući se i globalnih perspektiva.

Sinopsis i ključne teme

Knjiga ispituje brak kroz istoriju, otkrivajući složenu tradiciju koja se često značajno razlikuje od modernih percepcija romantike i ideala „belog venčanja“. Abot istražuje instituciju u kontekstu:

Društvenih i ekonomskih realnosti: Tokom većeg dela istorije, brak je prvenstveno bio ekonomski ili politički savez između porodica, a ne ljubavni brak, osmišljen da obezbedi imovinu, nasledstvo i društvenu stabilnost.
Raznovrsne manifestacije: Knjiga pokriva širok spektar bračnih oblika u različitim kulturama i vremenskim periodima, uključujući dogovorene brakove, miraze, istopolne zajednice (kao što su „bostonski brakovi“ i određene starosedelačke prakse), samovenčanja i dečje neveste.
Rodne uloge i dinamika moći: Abot istražuje različita iskustva bogatih i siromašnih supružnika, istorijske alternative dostupne parovima (ili njihov nedostatak) i kako su faktori poput očekivanog životnog veka i zakonskih prava oblikovali bračni život.

Rituali i prakse: Knjiga se bavi evolucijom venčanih ceremonija, napominjući da su prakse poput kultne bele venčanice postale moderne tek nakon što je kraljica Viktorija nosila jednu 1840. godine. Vanbračne veze i privatni pristanak („supružnici“) takođe su nekada bili široko priznati oblici zajednice.

Intimnost i porodica: Knjiga daje ljudsko lice instituciji, istražujući aspekte ljubavi, seksa, lojalnosti, kontracepcije (kao što je oskudica sunđera tokom Američkog građanskog rata) i vaspitanja dece u njihovom širem istorijskom kontekstu.

Elizabet Abot je spisateljica, predavačica i istoričarka sa doktoratom sa Univerziteta Makgil. Pisala je za brojne publikacije i poznata je po svojoj trilogiji o ljudskim odnosima, koja uključuje bestselere Istorija celibata (1999) i Istorija ljubavnica (2003). Ona živi u Torontu i zalaže se za ženska pitanja, socijalnu pravdu i dobrobit životinja.

Kritički prijem

„Istorija braka“ bila je finalista za književnu nagradu generalnog guvernera za publicistiku 2010. godine. Hvaljena je zbog svog opsežnog istraživanja, živog stila i sposobnosti da ospori moderne pretpostavke o bračnoj „tradiciji“. Recenzenti primećuju njen sveobuhvatni, enciklopedijski raspon, iako neki ističu da je njen primarni fokus na severnoameričkoj istoriji sa evropskim korenima.