ISBN: Ostalo
Godina izdanja: 1991.
Autor: Domaći
Jezik: Srpski

Lazar Udovicki - O Spaniji i spanskim borcima
Clanci, intervjui, pisma, govori, izvestaji

Strucna knjiga, Beograd, 1991.
Meki povez, prednja i zadnja korica su u uglovima bile savijene, pa je ostao trag, 248 strana.
IZUZETNO RETKO IZDANJE!

Lazar Udovički (Budimpešta, 22. mart 1915 — Beograd, 9. decembar 1997) bio je učesnik Španskog građanskog rata i Drugog svetskog rata i društveno-politički radnik SFR Jugoslavije i SR Srbije.
Biografija

Rođen je 22. marta 1915. godine u Budimpešti. Studirao je na Fakultetu poljoprivrednog i šumarskog inženjerstva Češkog tehničkog univerziteta u Pragu. Član Komunističke partije Jugoslavije (KPJ) postao je 1935. godine.

Zajedno sa grupom jugoslovenskih studenata, među kojima su bili: Vukašin Radunović, Ratko Pavlović Ćićko, Branko Krsmanović, Veljko Vlahović, Ivo Vejvoda, Mirko Kovačević, Marko Spahić, Ivan Turk, Lazar Latinović, Ahmet Fetahagić i drugi, januara 1937. godine, otišao je u Španiju, gde se u redovima Internacionalnih brigada borio za odbranu Španske republike i protiv fašizma.

Februara 1939. godine, posle pada Barselone i poraza Španske republike, zajedno sa drugim borcima Internacionalnih brigada, odlazi u Francusku. U Francuskoj se sve do 1941. godine nalazio u koncentracionim logorima Sen Siprijen i Girs, gde su bili zatočeni borci Internacionalnih brigada, a potom se priključuje Francuskom pokretu otpora. Godine 1943. je zarobljen i do kraja rata se nalazio u u zatvorima po Francuskoj i Nemačkoj.

Posle završetka Drugog svetskog rata vratio se u Jugoslaviju i najpre radio u Kontrolnoj komisiji Autonomne Pokrajine Vojvodine, a zatim je bio generalni sekretar Vlade Narodne Republike Srbije. Potom je prešao u diplomatsku službu i radio kao savetnik Poslanstva FNRJ u Buenos Ajresu, generalni konzul FNRJ u Milanu, savetnik Ambasade FNRJ u Brazilu, otpravnik poslova Ambasade FNRJ u Venecueli i ambasador SFRJ u Urugvaju. Bio je i Republički sekretar za informacije.
Grob Lazara Udovičkog u Aleji zaslužnih građana na Novom groblju u Beogradu

Ženio se dva puta. Iz prvog braka ima ćerku i sina. U drugom braku sa suprugom Ninom, koja je bila Bolivijka, imao je četiri ćerke — Anu, koja je balerina, Kori, koja je ekonomista, Lenku, koja je pozorišni reditelj i Lidiju, koja je advokat. Ćerke Lenka i Kori su poznate javnosti. Lenka kao pozorišni reditelj i supruga glumca Radeta Šerbedžije, a Kori kao ministar rudarstva i energetike u Vladi Zorana Đinđića, guverner Narodne banke Srbije (NBS) i ministar državne uprave i lokalne samouprave u Vladi Aleksandra Vučića.

Nekoliko godina pred smrt napisao je knjigu sećanja „Španija moje mladosti”. Preminuo je 9. decembra 1997. godine u Beogradu i sahranjen je u Aleji zaslužnih građana na Novom groblju u Beogradu.

Nosilac je većeg broja stranih i jugoslovenskih odlikovanja, među kojima su Orden zasluga za narod sa srebrnim zracima i Orden bratstva i jedinstva sa srebrnim vencem.

spanski gradjanski rat, franko, internacionalne brigade, inter brigade, komunizam, cpn, anarhizam...