ISBN: Ostalo
Godina izdanja: 1990
Autor: Domaći
Jezik: Srpski

Vojin Lukic - Brionski plenum - Obracun sa Aleksandrom Rankovicem - Secanja i saznanja

malo veci formt, dobro ocuvana

POLICA 13

Brionski plenum je naziv za Četvrtu plenarnu sjednicu Centralnog komiteta Saveza komunista Jugoslavije (CK SKJ), održanu 1. jula 1966. godine u hotelu „Istra“ na ostrvu Brionima. Na ovoj sjednici sa svih državnih i partijskih funkcija smenjen je Aleksandar Ranković Marko, dotadašnji potpredsednik Socijalističke Federativne Republike Jugoslavije i sekretar Centralnog komiteta Saveza komunista Jugoslavije - jedan od trojice najvažnijih ljudi u zemlji.

Povod za održavanje Brionskog plenuma i smjene Aleksandra Rankovića bila je `afera prisluškivanja` kada je predsjednik SFRJ Josip Broz Tito u svojoj rezidenciji u Užičkoj ulici broj 15 u Beogradu, pronašao aparate za prisluškivanje. On je o ovome odmah obavijestio politički i vojni vrh zemlje, a za prisluškivanje je optužio Upravu državne bezbednosti (UDBA) i Aleksandra Rankovića. Odmah potom je formirana posebna komisija Izvršnog komiteta CK SKJ koja je imala zadatak da ispita navodne optužbe. Predsednik ove komsije bio je Krste Crvenkovski, a komisija je saopštila da je prisluškivanja bilo. Na sjednici Izvršnog komiteta CK SKJ, održanoj 16. juna 1966. godine, na predlog Josipa Broza Tita, zakazana je za 1. jula Četvrta plenarna sjednica Centralnog komiteta Saveza komunista Jugoslavije sa zadatkom da ispita „slučaj Ranković“ i „aferu prisluškivanja“. Jovo Kapičić, bivši oficir Ozne, tvrdi da je savjetovao Titu da ne optužuje i ne ponižava u javnosti Rankovića već da napravi plenum gdje se trebaju iznijeti neki propusti oko bezbjednosti i policije itd. Smatrao je da se u inostranstvu nije smjela stvoriti slika o posvađanom rukovodstvu Jugoslavije te da je Ranković bio žrtva sukoba centralista i decentralista.[1] Da bi se umirilo rukovodstvo SR Srbije Petar Stambolić je kontaktirao Dražu Markovića, jugoslovenskog ambasadora u Bugarskoj i zamolio ga da se ne pobuni. Prema Latinki Perović uže rukovodstvo Srbije je pored Stambolića pozdravilo Rankovićevu smjenu : Mijalko Todorović, Koča Popović, Dobrivoje Radosavljević i Marko Nikezić; jer su u tome vidjeli priliku za reforme.